تعیین رابطه نظام ارزیابی عملکرد با عوامل موثر بر بهره وری و خودکارآمدی کارکنان

امروزه مدیریت در سازمان برای نیل به اهداف خود به دنبال استقرار نظام ها و سیستم هایی است تا فضای مساعد برای افزایشبهره وری را تضمین کند. یکی از مهمترین آنها، سیستم ارزیابی عملکرد کارکنان جهت بررسی رفتارها و قابلیت های آنان و رشد وشکوفایی آن برای رسیدن به اهداف سازمان و شفاف شدن نیازهای آموزشی کارکنان و ارائه بازخورد لازم به آن ها می باشد. کهاندازه گیری عملکرد به پیشرفت اهداف سازمان، ماموریت ها و سیاست های آن و آگاهی از میزان بهره وری نظام ارزیابی عملکردباعث ارتقاء منابع انسانی در سازمان ها می گردد. هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر نظام ارزیابی عملکرد کارکنان بر بهره وریمنابع انسانی است که ارزیابی عملکرد با توجه به مولفه های مدل هرسی و گلد اسمیت مورد سنجش قرار گرفته است. با توجه بهفرضیه اصلی "نظام ارزیابی عملکرد کارکنان بر بهره وری منابع انسانی رابطه دارد" اقدام به جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعاتدر بیمارستان رازی تبریز گردید. این پژوهش از نوع کاربردی واز دسته مطالعات، توصیفی – تحلیلی، پیمایشی است. به طور کلی وبراساس مطالعات انجام شده و نتایج به دست آمده از بهره وری منابع انسانی در بیمارستان نشان می دهد که بین نظام ارزیابیعملکرد و بهره وری منابع انسانی در بیمارستان رازی رابطه معنی داری وجود دارد. بدین معنی که نظام ارزیابی عملکرد کارکنان بربهره وری کار نیروی انسانی اثرگذار است.

کلیدواژه ها:

نظام ارزیابی عملکرد ، عوامل موثر بر بهره وری ، خودکارآمدی کارکنان ، بیمارستان رازی