مدلیابی هیجان های تحصیلی بر مبنای کیفیت روابط والد-فرزندی با میانجیگری سرمایه روان شناختی

این پژوهش با هدف مدلیابی هیجان های تحصیلی بر مبنای کیفیت روابط والد-فرزندی و با میانجیگری سرمایه روان شناختی صورت پذیرفت و به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی-همبستگی است و تحلیل آن بر اساس مدل ساختاری انجام گرفته است. جامعه آماری شامل تمام دانش-آموز دختر پایه دهم دوره دوم دبیرستان های دولتی منطقه ۵ شهر تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۵-۱۳۹۶ است که از میان آن ها تعداد ۴۰۰ نفر به صورت تصادفی و با استفاده از نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب گردیدند. در پژوهش حاضر به منظور گردآوری اطلاعات از سه پرسشنامه روابط والد- فرزندی (PCRS)، سرمایه روان شناختی (PCQ) و هیجان های تحصیلی (AEQ) استفاده شده است و تحلیل داده با استفاده از نرم افزارهای SPSS و LISREL صورت پذیرفته است. ویژگی روان سنجی این ابزارها در مطالعه حاضر بررسی و از مطلوبیت آن ها اطمینان حاصل گشته است. نتایج پژوهش نشان داد، هیجان های تحصیلی به طور مستقیم از کیفیت روابط مادر-فرزندی و کیفیت روابط پدر- فرزندی و سرمایه روان شناختی اثر می پذیرد. همچنین کیفیت روابط مادر-فرزندی و کیفیت روابط پدر-فرزندی به طور غیرمستقیم و با واسطه گری سرمایه روان شناختی بر هیجان های تحصیلی اثر می گذارد. یافته های پژوهش حاضر می تواند از طریق ارتقاء کیفیت روابط والدین و فرزندان و بهبود مولفه های سرمایه روان شناختی آنان (خودکارآمدی، امید، تاب آوری و خوش بینی) موجبات افزایش هیجان های مثبت دانش آموزان در حین یادگیری و کاهش هیجان های منفی را به وجود آورد.

کلیدواژه ها:

هیجان های تحصیلی ، کیفیت روابط والد-فرزندی ، کیفیت روابط پدر-فرزندی ، کیفیت روابط مادر-فرزندی ، سرمایه روان شناختی.