طراحی الگوی استراتژیک برندسازی در صنعت زعفران ایران

تحقیق حاضر با هدف طراحی الگوی استراتژیک برندسازی در صنعت زعفران انجام گرفته است. تحقیق بر اساس هدف از نوع تحقیقات بنیادی و برحسب گردآوری داده ها، اکتشافی و با استفاده از روش نظریه داده بنیاد انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته بود. جامعه آماری شامل اساتید دانشگاهی که با موضوع برندسازی آشنا بوده و همچنین مدیران شرکت های صادرکننده زعفران بوده است و از روش نمونه گیری نظری استفاده شده است. داده های جمع آوری شده با استفاده از کدگذاری باز، محوری و انتخابی، تجزیه و تحلیل شدند و الگوی نهایی استخراج گردید. الگوی نهایی از مجموع مقوله محوری، شرایط علی، بستر ها و زمینه های لازم، متغیرهای مداخله گر، راهبردها و پیامدهای برندسازی برای صنعت زعفران تشکیل شده است. هر کدام از این شرایط و عوامل تشکیل دهنده الگو دارای متغیرها و مقوله هایی هستند، که توجه به آنها موجب تحقق هدف نهایی برندسازی استراتژیک زعفران می گردد. در مجموع می توان بیان کرد که با توجه به ارزش اقتصادی بالای زعفران، تقاضای فراوان جهانی، منحصربه فرد بودن زعفران ایرانی و قابلیت بهینه تولید و نگهداری می توان با استفاده از تبلیغات هدف مند، ارتقاء توان رقابت پذیری،  ارتقاء مزیت های رقابتی، تحقیق و توسعه، سیاست گذاری صحیح دولت و شناسایی ذی نفعان برند به رشد اقتصادی، انحصاری نمودن بازار زعفران، افزایش بهره وری، افزایش ارزش برند زعفران و جذب سرمایه گذاران دست یافت.

کلیدواژه ها:

برندسازی استراتژیک ، صنعت زعفران ، ارزش برند زعفران ، ارزش صادرات