ارزیابی ساختاری ناحیه اختلاط در دوفلزی اینکونل ۷۱۸ - فولاد زنگنزن ۳۱۶Lساخته شده به روش ذوب در بستر پودر با لیزر

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 465

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MEMCONF08_025

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1401

چکیده مقاله:

دوفلزی IN۷۱۸-۳۱۶L SS نظر به خواص مکانیکی و خوردگی مناسب در دمای بالا و محیط، زوجی نامآشنا در روشهای اتصال متداول جوشکاری بوده است. در سالیان اخیر با توجه به برتری های بالقوه روش هایساخت افزودنی، پژوهش های گسترده ای در حوزه ایجاد ساختار دوتایی از این زوج صورت پذیرفته و از اینرو هدف گذاری پژوهش حاضر، امکانسنجی و ایجاد ساختار دوفلزی مذکور بر بستری پیش ساخته و ارزیابیناحیه اختلاط حاصل، تعیین گردید. بدین منظور مکعبی از جنس آلیاژ اینکونل ۷۱۸ بر زیرلایه فولاد زنگ نزن ۳۱۶L با چگالی انرژی حجمی ۱۸۹/۴ ژول بر میلی متر مکعب تولید و جهت ارزیابی، تحت بررسی های میکروسکوپی نوری، میکروسکوپی الکترونی، آنالیزهای شیمیایی، محاسبات فازی وریزسختی سنجی قرار گرفت. چگالی انرژی حجمی بالا، ذوب با مکانیزم سوراخ کلیدی و در نتیجه عمقنفوذ ۲۷۵ میکرونی را به همراه داشت. آنالیز خطی، عرض ناحیه متاثر از تغییر ترکیب شیمیایی را در حدود۶۲۵ میکرون نشان داد که حاکی از حصول فصل مشترکی تدریجی و به دور از تغییرات ناگهانی خواصفیزیکی-حرارتی و مکانیکی است. نتایج محاسبات فازی ضمن صحه گذاری بر انجماد تمام آستنیتی درناحیه اختلاط، نشان داد که افزایش میزان آهن در زمینه نیکل با ترغیب جدایش بیشتر مولیبدن شرایطرا برای رخداد ترک های انجمادی فراهم می آورد. در نهایت عدم تغییر سختی و عدم رشد دانه در ناحیهمتاثر از حرارت از دیگر نتایج مهم این پژوهش بود.

کلیدواژه ها:

ساخت افزودنی فلزی ، ساخت افزودنی چندماده ای ، ساختار دوفلزی ، مواد تابعی

نویسندگان

مهبد فارابی

دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان، ایران

محمدعلی فلامرز

دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی اصفهان، ایران

اهورا فارابی

دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان، ایران

احمد رضاییان

استادیار، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان، ایران

احمد کرمانپور

استاد، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان، ایران

محسن بدرسمای

استادیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی اصفهان، ایران