تاثیریک دوره تمرین هوازی زیر بیشینه بر سطوح پلاسمایی الاستاز نوتروفیل دربیماران COPD

بیماری مزمن انسدادی ریه COPD یک بیماری التهابی مزمن ریوی است که باعث انسداد جریان هوا در ریه ها می شود. علائم شامل دشواری تنفس و سرفه است. معمولا در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض گازهای تحریککننده یا ذرات معلق، اغلب ناشی از دود سیگار، ایجاد می شود. افراد مبتلا به COPD در معرض افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی، سرطان ریه هستند. نوتروفیل الاستاز NE نوعی پروتئیناز سرین است که توسط نوتروفیل ها ذخیره و ترشح می شود. NE نقش مهمی در دفاع ایمنی در برابر عفونت میکروبی دارد. تغییرات الاستاز تحت تاثیر فعالیت و میزان آلفا آنتی ترپسین می باشد که سبب تجزیه الاستیسیتی ریه می شود و منجر به کاهش کامپلیانس ریوی از جمله ناراسایی مزمن بیماری ریوی یا COPD می شود هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر تمرین هوازی زیر بیشینه بر سطوح الاستاز و عملکرد ریوی در بیماران COPD بود. مواد و روش ها: ۴۲ نفر مرد بیمار COPD بصورت هدفمند بصورت تصادفی در دو گروه تمرین و کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرین هوازی هشت هفته با تواتر سه جلسه در هفته بود. سطوح الاستاز، شاخص های عملکرد ریوی (FVC و FEV۱sec) و اکسیژن مصرفی اوج قبل و بعد از دوره تمرینی اندازه گیری شد. از آزمون آماری ویلکاکسون و یومن ویتنی برای مقایسه تغییرات درون گروهی و بین گروهی استفاده شد. سطح معنی داری p<۰/۰۵ در نظر گرفته شد.یافته ها: کاهش معنی دار الاستاز سرمی به دنبال هشت هفته تمرین هوازی مشاهده گردید (p=۰/۰۰۱)، با این حال نسبت به گروه کنترل معنی دار نبود (p=۰/۱۴۳). همچنین هشت هفته تمرین هوازی زیر بیشینه تاثیری بر عملکرد ریوی FEV۱sec و FVC بیماران COPD نداشت (p=۰/۸۲۸؛ p=۰/۴۹۶ به ترتیب). با این وجود نسبت FEV۱sec/FVC بین گروه ها اختلاف معنی دار بود (p=۰/۰۳) و بهبود معنی دار در ظرفیت هوازی در گروه تمرین هوازی نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید (p=۰/۰۲). نتیجه گیری: یک دوره تمرین هشت هفته ای تمرین هوازی بر کاهش الاستاز و بهبود ظرفیت هوازی اثر مثبت دارد، اما بر بهبود ظرفیت ریوی بی تاثیر بود.