سنتز یک ماکروسیکل متشکل از بورونیک اسید و هماتوکسیلین به عنوان یک حسگر زیستی هیدرژن پراکسید
محل انتشار: ششمین کنفرانس شیمی کاربردی انجمن شیمی ایران
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 224
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IACS06_055
تاریخ نمایه سازی: 28 مهر 1401
چکیده مقاله:
گونه های فعال اکسیژن (ROS) مانند هیدروژنپراکسید، محصولات مهم متابولیسم اکسیژن هستند که در صورت تنظیم نادرست، میتوانند تجمع کرده و باعث تنش اکسایشی در داخل سلول شوند. از سوی دیگر، تولید کنترل شده ی ROS و به ویژه H۲O۲، برای حفظ تناسب سلولی ضروری بوده و عملکرد اساسی در مسیرهای پیامرسانی سالم دارند. تهیه ی سیستمهای مولکولی که قادر به به ورود به سلول و ردیابی اختصاصی هیدروژنپروکسید باشد میتواند مزایای کاربردی فراوانی داشته باشد. در این مطالعه، ما ۴،-۱ دیبورونیکاسید را با هماتوکسیلین تحت شرایط خاص وارد واکنش کردیم تا یک ماکروسیکل [۴+۴] را تشکیل دهد. ماکروسیکل حاصل توسط آنالیزهای FT-IR و ۱H NMR شناسایی شد. تصاویر FE-SEM نشان داد که ماکروسیکل در محیط آبی به صورت نانوذرات کروی خودتجمعی پیدا میکند. ماکروسیکل که حاصل تشکیل بوروناتاستر است میتواند در حضور هیدروژنپروکسید دچار اکسیداسیون شود و هماتوکسیلین موجود در آن به هماتئین تبدیل شود. هماتئین بر خلاف هماتوکسیلین، یک ماده ی به شدت رنگی و قابل ردیابی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زینب رفیعی
گروه شیمی،دانشکده علوم پایه، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
سکینه امیدی
گروه شیمی،دانشکده علوم پایه، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
علی بداغی
گروه شیمی،,واحد تویسرکان، دانشگاه آزاد اسلامی ، تویسرکان، ایران