کاربرد تکنیک های تصمیم گیری گروهی، منطق فازی و سیستم اطلاعاتجغرافیایی در مکان یابی مناطق گردشگری در زیستبوم های ساحلی استان گیلان

سواحل دریاچه خزر که طول نوار آن در استان گیلان به ۲۷۰ کیلومتر می رسد، از زیباترین و جذابترین مناطق توریستی ایران محسوبمی شود و مورد توجه میلیون ها گردشگر داخلی است. ۱۵ منطقه تحت عنوان مناطق چهارگانه پارک ملی، اثر طبیعی ملی، - پناهگاهحیات وحش و منطقه حفاظت شده در استان گیلان قرار دارد که پتانسیل بزرگ اکوتوریسم و جذب گردشگر را در این مناطق نشانمی دهد. بنابراین به منظور دستیابی پیوسته به قابلیت های این مناطق با ایجاد کمترین میزان تخریب در محیط، شایسته است با مدیریتیصحیح و هدفمند و بکارگیری اصول امکان سنجی، به شناخت توان های گردشگری و ارزیابی آنها پرداخته شود. هدف این مطالعه، تدوینمعیارهای محیط زیستی منطبق بر شرایط منطقه به منظور گردشگری پایدار و برنامه ریزی صحیح اجرای آن توام با ملاحظاتمحیط زیستی است که در محدوده ساحلی پارک ملی بوجاق صورت گرفته است. شناسایی توان های طبیعی منطقه برای تفرج با بررسیمسائل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مرتبط با موضوع با استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره (روش دلفی فازی ) انجام شد وفاکتورهای اثرگذار و نواحی مناسب گردشگری منطقه منطبق با ظرفیت های طبیعی همچنین نقشه های تناسب منطقه در محیط GISارائه گردید. به دلیل اهمیت بالای حفظ تنوع زیستی و مناظر بکر و بی نظیر، بیشترین فاصله فعالیت های تفرجی از مناطق آسیب پذیراکولوژیک و زیستگاه های حساس گونه های ارزشمند، وجود چارچوب های قانونی و حقوقی در حفاظت از مناطق، اعمال صحیح قانون،حذف تعارضات، جلوگیری از فعالیتهای غیرقانونی و رفت و آمدهای غیرمجاز و در نتیجه الگوهای مرتبط با فضای تفرجی منفک از سایرفضاها و قانونمند از مهمترین فاکتو رهای اثرگذار تشخیص داده شد. امکانات و تسهیلات سازگار با منطقه جهت کمترین آسیب به سیمایظاهری آن و در نهایت همکاری میان سازمان های مختلف و ایجاد برنامه ملی مصوب برای طبیعت گردی پایدار و دستورالعمل های آنراهگشای توسعه پایدار همراه با گسترش اکوتوریسم و استفاده صحیح از مناطق حفاظت شده خواهد بود

کلیدواژه ها:

گردشگری ، دلفی فازی ، تصمیم گیری چند معیاره ، GIS