بهبود تطبیق استریو مبتنی برسطح با استفاده ازپنجره های پویا

مهمترین چالش در بینایی سه بعدی، استخراج اطلاعات سه بعدی از روی دو تصویر گرفته شده است. این عمل میتواند با پیدا کردن پیکسلها و نواحی متناظر در دو تصویر صورت گیرد. در این مقاله، الگوریتم انطباق استریو مبتنی بر سطح بر اساس پنجرههای پویا، به منظور محاسبه عمق ارائه شده است. استفاده از الگوریتمهای مبتنی بر سطح، منجر به افزایش خطای انطباق در سطوح تکراری میگردند. در این الگوریتمها، مجموع قدرمطلق تفاضل ها بین پیکسلها در پنجره مرجع و پنجرههای جابه جا شده درتصویر دیگر، به عنوان مشخصه شباهت دو پنجره در نظر گرفته میشود. تعداد زیاد کمینههای محلی در سطوح تکراری و هموار، منجر به افزایش خطای انطباق م یگردند. در این تحقیق، اندازه پنجره را طوری تغییر م ییابد که فاصله بین دو کمینه محلی در فضای جستجو، از یک حد آستانه بیشتر شود. نتایج شبیهسازی، مبین کارایی بهتر الگوریتم تطبیق با پنجرههای پویا نسبت به الگوریتم تطبیق بوسیله ی پنجرههای ثابت میباشد

کلیدواژه ها:

انطباق استریو ، پنجره های پویا ، عمق تصویر ، مجموع قدرمطلق تفاضل ها