تحلیلی بر حفظ حقوق زیست محیطی بشر در قراردادهای نفت و گاز

حق به محیط زیست سالم به طور کلی مستقل از حقوق محیط زیست قلمداد می گردد، طرفداران حقوق بشر، حق به محیط زیست را به عنوان یک حق مستقل حقوق بشری برای داشتن محیط زیست با کیفیت به رسمیت می شناسند. امروزه رشد اقتصادی و افزایش کاربرد سوخت های فسیلی منجر به ایجاد خسارات عمده بر محیط زیست جهانی شده است. برای پاسخ به این چالشها و مشکلات زیست محیطی، حقوق بین الملل در تلاش است که با وضع قواعد و مقررات و تدوین اصول حقوقی مناسب، راهکارهای حقوقی را در مواجهه با آن ارائه نماید. در این چارچوب، یکی از مسائل حقوقی "تعامل" و در برخی موارد "تعارض" میان حقوق انرژی و حقوق محیط زیست مطرح می گردد. با این همه، سالها رابطه استفاده از انرژی و حفاظت حقوق محیط زیست در مجامع بین المللی نادیده انگاشته می شد، زیرا حقوق انرژی اساسا مبتنی بر دسترسی به منابع انرژی با قیمت مناسب و حقوق محیط زیست مبتنی بر حفاظت از محیط زیست و طبیعت متمرکز است. تعاملات متقابل انرژی، محیط زیست و اقتصاد که در بستر توسعه پایدار مطرح گردیده است، می تواند یکی از راهکارهای مواجهه با تعارض احتمالی میان آنها باشد. در این چارچوب، مطالعه حاضر با بکار گیری روش توصیفی- تحلیلی، به بررسی اصول حقوقی حاکم بر حقوق انرژی و حقوق محیط زیست از یک طرف و شناسایی تعاملات و تعارضات بین آنها از طرف دیگر پرداخته است.

کلیدواژه ها:

انرژی ، حقوق محیط زیست ، توسعه پایدار ، حقوق نفت و گاز.