بررسی اثر هندسه های مختلف الکترود تخلیه بر عملکرد ته نشین کننده الکتروستاتیکی صفحه ای- الکترود خاردار
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 109
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ELEMAG-10-1_006
تاریخ نمایه سازی: 24 مهر 1401
چکیده مقاله:
از اوایل قرن بیستم، ته نشین کننده های الکتروستاتیکی به عنوان یک تکنولوژی مهم صنعتی شناخته شده و به عنوان یک تجهیز کنترل آلودگی هوا در کاربردهای صنعتی نظیر کارخانه سیمان و ژنراتورهای موتور دیزلی استفاده می شوند. با وجود راندمان کلی بالای ته نشین کننده های الکتروستاتیکی، راندمان کسری به ازای ذرات زیرمیکرون نسبت به ذرات بزرگتر پایین بوده است. از طرفی قوانین مربوط به ذرات ریزی که توسط فرآیند های صنعتی به هوای محیط تزریق می شوند، روز به روز سخت گیرانه تر شده است (به عنوان مثال، کاهش ۳۰ درصدی مقدار مجاز انتشار ریزگرد توسط نیروگاه های حرارتی چین از سال ۲۰۱۲ به ۲۰۱۴). بنابراین، نیاز به انجام تهمیداتی به منظور بهبود عملکرد این تجهیز در مواجهه با این ذرات بیش از پیش حس می شود. در این مقاله با ارائه فرمولاسیون مربوط به فرآیندهای مختلف درون ته نشین کننده الکتروستاتیکی و مدل سازی عددی سه بعدی آنها، مشخصه های الکتریکی و الکتروهیدرودینامیکی و همچنین راندمآنهای جمع آوری ذرات زیرمیکرون برای یک ته نشین کننده در ابعاد آزمایشگاهی با الکترودهای خاردار مختلف مورد بررسی قرار می گیرد. بدین منظور، خطوط شارش هوا و راندمان جمع آوری ذرات با قطر ۰/۲۵ الی ۱/۵ میکرومتر برای الکترودهای خاردار دوجهته و تک جهته ارزیابی و مقایسه شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که برای ذرات با قطرهای ۰/۲۵ الی ۱/۵ میکرومتر، ته نشین کننده با الکترود خاردار دوجهته بهترین آرایش الکترود تخلیه بوده است. اثر نرخ شارش جرم ذرات بر راندمان ته نشینی ذرات ریز برای الکترود خاردار دوجهته نیز بررسی شده است. شبیه سازی ها نشان داده است که با افزایش نرخ شارش جرم ذرات در ورودی، راندمان ته نشینی ذرات کاهش می یابد.
کلیدواژه ها:
الکترود تخلیه خاردار ، ته نشین کننده الکتروستاتیکی ، ذرات زیرمیکرون ، رسوب دهنده الکتروستاتیکی ، روش اجزاء محدود ، شارش الکتروهیدرودینامیکی
نویسندگان
محمد غلامی
پژوهشگر، گروه علوم و فناوری های دفاعی، پژوهشکده فناوری های دفاعی و پدافند غیرعامل، دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملی و تحقیقات راهبردی، تهران، ایران
حنیف کازرونی
استادیار،گروه علوم و فناوری های دفاعی، پژوهشکده فناوری های دفاعی و پدافند غیرعامل، دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملی و تحقیقات راهبردی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :