ارائه مدل تخصیص بهینه به آسیب دیدگان در حوادث

مطالعه حاضر یک پژوهش آمیخته اکتشافی است که در سال ۱۳۹۸ با هدف ارائه مدل شاخص های موثر بر تخصیص بهینه منابع به آسیب دیدگان در حوادث انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق را اساتید دانشگاه متخصص مدیریت بحران، کارکنان اورژانس و امدادگران هلال احمر در شیراز تشکیل می دهند که تعداد آن ها برابر با ۴۰۰ نفر می باشد. حداقل حجم نمونه مطابق با جدول مورگان برابر با ۱۹۶ نفر تعیین شد که به شیوه نمونه گیری، تصادفی طبقه ای متناسب با حجم جامعه انتخاب شدند. با استفاده از تکنیک توزیع دوجمله ای، از بین ۵۸ عوامل کلیدی موفقیت تخصیص بهینه منابع که از طریق پرسشنامه باز بر اساس نظرات خبرگان استخراج شده بودند، ۴۴ شاخص حذف و ۱۴ شاخص انتخاب شدند. این ۱۴ عامل بر اساس تکنیک تحلیل عاملی اکتشافی در ۴ دسته کلی «عوامل مدیریتی، نیروی انسانی، وضعیت منطقه، اقلام و تجهیزات» قرار گرفتند. با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی تاییدی (نرم افزار لیزرل)، برازش مدل پیشنهادی مورد تائید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

توافق مدیریت بحران ، تخصیص منابع ، تحلیل عاملی تاییدی