اهمیت و ضرورت استفاده از سیگنال های هشدار اولیه برای مدیریت ذخایر آبزیان

سیگنال های هشدار اولیه (EWS) شاخص های انتقال بحرانی هستند که برای پیش بینی تغییرات رژیم زیست محیطی و جلوگیری از عواقب احتمالی که در یک اکوسیستم اتفاق می افتد به کار می-روند. امروزه بسیاری از اکوسیستم ها در معرض فشار هستند که می تواند منجر به تغییرات شدید از جمله تغییرات بازگشت ناپذیر شود. هر اکوسیستمی با تغییر و رفتن به شرایط بازگشت ناپذیر سیگنال های هشدار اولیه را از خود بروز می دهد که با روشهای ریاضی قابل بررسی است. هدف اصلی از راه اندازی این سیستم، ایجاد آمادگی برای خطر و اتخاذ تصمیمات مقتضی برای کاهش اثرات و اجتناب از مواجه با آن خطر می باشد. در این علوم از داده های مربوط به تاریخچه زندگی گونه به عنوان پارامترهای اجباری در تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از صیادی های نظارت شده و اطلاعات محیط زیستی حاصل از سنجش از راه دور استفاده کرده و بدین ترتیب برآیند یکپارچه ای در رابطه با نواحی فصلی و مکانی که بر میزان صید و ذخیره (بیومس) گونه با اهمیت است، فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

مدیریت اکوسیستم محور ، سیگنال های هشدار اولیه ، ذخایر آبزیان