بررسی ایمنی زایی کاندید واکسن نوترکیب ناحیه اتصالی نوروتوکسین بوتولینوم تیپ E بر پایه کیتوسان به روش مخاطی
محل انتشار: مجله دانشگاه علوم پزشکی قم، دوره: 10، شماره: 10
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 144
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MUQ-10-10_002
تاریخ نمایه سازی: 21 مهر 1401
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: سندروم بوتولیسم توسط سروتیپ های A تا G نوروتوکسین باکتری های جنس کلستریدیوم ایجاد می شود. زیرواحد اتصالی نوروتوکسین به علت داشتن خاصیت ایمونوژنی، کاندید مناسبی جهت تهیه واکسن است. در این تحقیق ایمنی زایی کاندید واکسن نوترکیب ناحیه اتصالی نوروتوکسین بوتولینوم تیپ E بر پایه کیتوسان به روش مخاطی بررسی گردید.
روش بررسی: در این مطالعه تجربی، نانوذرات کیتوسان حاوی پروتئین rBoNT/E با روش ژلاسیون یونی، تهیه و به صورت خوراکی و داخل بینی به موش تجویز شد. پس از هر تجویز، تیتر آنتی بادی IgG با روش ELISA سنجش شد. در نهایت، تمام گروه ها با نوروتوکسین فعال بوتولینوم تیپ E چالش شدند. داده ها با استفاده از آزمون دانکن تحلیل واریانس مکرر بررسی گردید. سطح معنی داری، ۰۵/۰>p در نظر گرفته شد.
یافته ها: تیتر آنتی بادی IgG پس از هر بار تجویز در همه گروه های مورد آزمون (بجز گروه های کنترل) افزایش یافت. طبق نتایج چالش با نوروتوکسین فعال بوتولینوم تیپ E، موش هایی که با نانوذرات حاوی آنتی ژن به صورت خوراکی و داخل بینی ایمن شده بودند، همچنین موش هایی که تنها آنتی ژن را به صورت خوراکی دریافت کردند، توانستند ۵۰۰ برابر LD۵۰ را تحمل کنند. گروهی که به صورت داخل بینی با آنتی ژن به تنهایی ایمن شده بود نیز ۲۰۰۰ برابر LD۵۰ را تحمل کرد.
نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد استفاده از نانوذرات کیتوسان، افزایش معنی داری در میزان ایمنی زایی آنتی ژن نوترکیب نوروتوکسین بوتولینوم در روش خوراکی و داخل بینی ندارد (۰۵/۰
کلیدواژه ها:
Chitosan ، Nanoparticles ، Vaccines ، Ionic gelation ، Botulism ، بوتولیسم ، کیتوسان ، واکسن های نوترکیب ، ژلاسیون یونی
نویسندگان
محمدجواد باقری پور
Imam Hossein University
فیروز ابراهیمی
Imam Hossein University
عباس حاجی زاده
Imam Hossein University
شهرام نظریان
Imam Hossein University
جمیل زرگان
Imam Hossein University
جمال رشیدیانی
Baqiyatallah University of Medical Sciences
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :