بررسی شیوع ناقلین بینی استافیلوکوکوس اورئوس و تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی در بیماران همودیالیزی بیمارستان کامکار شهر قم

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 230

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MUQ-12-3_008

تاریخ نمایه سازی: 21 مهر 1401

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: باکتری  استافیلوکوکوس اورئوس، عامل اصلی عفونت در بیماران همودیالیزی است. این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع ناقلین استافیلوکوکوس اورئوس در بین بیماران همودیالیزی بیمارستان کامکار همراه با آنتی بیوگرام نمونه های جداشده انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، ۲۴۴ بیمار همودیالیزی (تحت همودیالیز بیمارستان کامکار شهر قم) وارد مطالعه شدند. ابتدا اطلاعات این بیماران از طریق پرسشنامه جمع آوری شد، سپس با استفاده از سواپ استریل، نمونه از عمق وستیبول قدامی بینی تهیه و کشت داده شد. جهت آنتی بیوگرام، از دیسک های ونکومایسین، اریترومایسین، کلیندامایسین، سفازولین، کوتریموکسازول، داکسی سیکلین، ریفامپین، متی سیلین و ایمی پنم استفاده شد. داده ها به کمک آزمون کای دو در سطح معنی داری، ۰۵/۰=p تحلیل شدند. یافته ها: در این مطالعه توصیفی، از میان ۲۴۴ بیمار (۱۴۱ مرد و ۱۰۳ زن)، ۲۵% ناقل بینی استافیلوکوکوس اورئوس بودند که از این تعداد، ۵/۱۱% مقاوم به متی سیلین و ۲/۸۵% حساس به متی سیلین بودند. بیشترین فراوانی (۳/۴۶%) در گروه سنی، ۶۰-۴۰ سال مشاهده گردید. بیشترین فراوانی بیماران از لحاظ مدت همودیالیز در گروه ۵-۱ سال (۶/۵۱%) و از نظر نوع بیماری زمینه ای در دیابت (۷/۳۰%) گزارش شد. بیشترین فراوانی (۸/۳۹%) از لحاظ مدت بیماری زمینه ای در گروه ۱۰-۱سال بود. بیشتر بیماران (۷/۸۵%) در یک ماه اخیر در بیمارستان بستری نشده بودند و اکثرا (۴/۸۲%) آنمیک بودند. بین نتیجه کشت مثبت و میزان هموگلوبین، رابطه معنی داری دیده شد. همچنین بین مدت بیماری زمینه ای و نتیجه کشت مثبت، رابطه معنی دار بود (۰۵/۰=p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، درصد قابل توجه ناقلین بینی استافیلوکوکوس اورئوس در بیماران دیالیزی و مقاومت نسبتا بالای آنها به متی سیلین، ضرورت پیگیری و درمان این بیماران را مطرح می سازد.  

نویسندگان

نازنین ضیاء شیخ الاسلام

Department of Infectious Diseases, Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran.

حلیمه اجرایی

Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran.

کیانا وفایی

Kamkar Hospital, Qom University of Medical Science, Qom, Iran.

شهرام ارسنگ

Department of Epidemiology & Statistics, Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran.

حسین ثقفی

Department of Nephrology, Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran

جواد خدادادی

Department of Infectious Diseases, Qom University of Medical Sciences, Qom, Iran.

مهناز تشکری

Department of Paramedical Laboratory Sciences, Rafsanjan University of Medical Sciences, Rafsanjan, Iran.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :