بررسی تاثیر استفاده از بیوچار در فرآیند هضم بی هوازی

استحصال انرژی از منابع سوخت فسیلی همواره مسائل زیست محیطی و نوسان قیمت این منابع را بههمراه دا شته است در حالی که، پسماندهای زیست توده، منبع بسیار فراوان برای تو سعه اقتصاد تجدیدپذیر درجایگزینی نسبی انرژی مبتنی بر سوخت های تجدیدناپذیر است. در سالهای اخیر، تبدیل پسماندهای زیستی بهبیوگاز از طریق فناوری هضم بی هوازی توجه زیادی را به خود جلب می کند که به طور همزمان با ارزش گذاریپسماند و تولید انرژی زیستی به طور پایدار سروکار دارد. با این حال، کاربرد گسترده فناوری هضم بی هوازیبرای تولید بیوگاز به دلیل چندین چالش، مانند بهره وری پایین تولید متان، وجود دی اکسید کربن بالا در بیوگازتولید شده، عملکرد ناپایدار که تا حدی از بازیابی بیوگاز با درصد خلوب بالا جلوگیری می کند، محدود شدهاست و گاهی ممکن است فرآیند هضم بی هوازی تولید متان به دلیل اشباع آمونیاک و تجمع اسیدهای چربفرار با شکست مواجه شود. بیوچار به عنوان یک ماده افزودنی امیدوارکننده در فرآیند هضم بی هوازی برایبهبود عملکردی فرآیند و افزایش بازدهی تولید متان شناخته شده است. بیوچار از پیرولیز مواد آلی در دمایبالاتر از ۳۰۰ درجه سلسیوس در نبود اکسیژن آزاد تولید می شود و به عنوان ماده ای در نظر گرفته می شود کهفرآیند تخمیر برای تولید متان را بهبود می بخشد. این مقاله به بررسی نقش های کلیدی بیوچار به عنوان یکافزودنی به فرآیند هضم بی هوازی پرداخته و بر تاثیرات ویژگی های بیوچار بر روی افزایش بازدهی تولید بیوگازو محتوای متان تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

بیوچار ، بیوگاز ، پسماند ، زیست توده ، هضم بی هوازی