اثربخشی مصون سازی در مقابل استرس بر خودکنترلی دانش آموزان

هدف اصلی پژوهش حاضر، تعیین میزان اثربخشی آموزش مصون سازی در مقابل استرس بر خودکنترلی نوجوانان می باشد. برای نیل به این هدف، با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای، ازجامعه ی آماری دبیرستان های دخترانه دوره ی دوم متوسطه، دبیرستانی در شهرستان بهمئی به طور تصادفی انتخاب شد و چند کلاس به طور تصادفی در متغیر خودکنترلی مورد آزمون قرا گرفتند و تعداد ۳۰ نفر از دانش آموزان در دو گروه آزمایشی و گواه، با روش شبه آزمایشی مورد مطالعه و تحقیق قرار گرفتند.۱۵ نفر از دانش آموزان در گروه آزمایشی تحت آموزش قرار گرفتند و ۱۵ نفر دیگر تحت هیچ آموزشی قرار نگرفتند. برای تحلیل نتایج آماری از تحلیل کوواریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داده است که فرضیه های پژوهشی مورد تایید است. آموزش مصون سازی در مقابل استرس بر خودکنترلی اثر مثبت داشته است ونمرات متغیر خودکنترلی، افزایش قابل توجهی داشته است . همچنین ماندگار ی اثر آموزش نیز مورد پیگیری قرار گرفته است. یک ماه پس از آموزش، متغیر خودکنترلی مجددا مورد آزمون قرار گرفت. نتایج به دست آمده مورد تحلیل آماری و پژوهشی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که آموزش بر متغیر خودکنترلی اثر ماندگاری داشته است و در مرحله ی پیگیری نیز، فرضیه های پژوهشی تایید گردیده است و آموزش مصون سازی در مقابل استرس بر خودکنترلی نوجوانان اثر دارد.

کلیدواژه ها:

مصون سازی در مقابل استرس ، خودکنترلی ، دانش آموزان