آدمی و دوری از اصل براساس اشعار مولانا و با اتکا به آیات قرآن

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 278

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MAEICN07_029

تاریخ نمایه سازی: 21 مهر 1401

چکیده مقاله:

بحث سرنوشت انسان است در دنیا و آزمایش هایی که خداوند در دو مرحله برای انسان مقدر فرموده است: یکبار در بهشت اولیه و بار دوم بر روی کره زمین. با بهره گیری از کتاب مثنوی، مقدمه عربی آن و مقدمه ۱۸ بیتی آغاز اشعار مثنوی مولانا در می یابیم که انسان در مسیری قرار دارد ونباید دنیا او را به خود مشغول دارد و از هدف که همان رسیدن به جایگاه شایسته ی خود، بهشت می باشد بازدارد. در این مقاله به آیاتی چون (انعام-۳۲/ دخان-۵۱/ واقعه- / توبه۷۲/ و (۱۱۱ اشاره شده است و نظر قرآن را درباره دوری از دل بستگی به دنیا و نیز بهای رسیدن به بهشت، یعنی تقوا یادآوری می نماید. از نظر علامه جعفری نقل شده است که انسان در آن نیستان با همنوعان خود ( مجردات) همصدا بوده است... و از نظر مرحوم دکتر علی شریعتی در کتاب کویر استفاده می شود که: آسمان، میعاد گاه انسان های خوب است، از آن پس که از این زندان خاکی و زندگی رنج و بند و شکنجه گاه ودرد با دست های مهربان مرگ نجات یابند( زبان و ادبیات فارسی پیش دانشگاهی ۱۳۸ص(۱۰۲ و باز نظر قرآن درباره دنیا که متاع قلیل است (آل عمران (۱۹۶ از اشعاری که امام حسین(ع) در مسیر رفتن به عراق در پاسخ مردی که از کوفه می آمد قرائت فرمود: (فان تکن الدنیا تعد نفیسه...) برتری خانه آخرت بر دنیا تاکید شده و بر نداشتن حرص بر دنیا سفارش می فرماید.مولانا: هرکه را هست از هوس ها جان پاک زود بیند حضرت و ایوان پاک

نویسندگان

سیده فاطمه ساداتی طباطبایی

کارشناسی گرافیک دانشگاه چمران اهواز شاخه شوشتر کارشناسی ارشد پژوهش هنر دانشگاه پیام نور تهران شرق