نقش میدان های تنش کششی مرتبط با گسل شمال تبریز در توسعه لندفرم های مورفوتکتونیکی مستعد برای ژئوتوریسم شهری

گسل شمال تبریز NTF بعنوان فعال ترین گسل شمال باختر ایران، دارای پتانسیل بالا در پیدایش و توسعه ژئومورفوسایت ها است. هدف این پژوهش، بررسی نقش میدان های تکتونیک کششی ناشی از فعالیت NTF در توسعه لندفرم های مورفوتکتونیکی توسط بررسی میدانی المان های ساختاری کششی است. چندپارگی های NTF به دلیل وجود گسل های عرضی، عامل پیدایش میدان های تنشی کششی و فشاری پیرامون امتداد NTF هستند. امتداد شمال باختری جنوب خاوری NTF از یک سو و آرایش پلکانی چپ چین چندپارگی ها از سوی دیگر، زمینه پیدایش میدان های کششی بیشتری را نسبت به میدان های فشاری پیرامون گسل های عرضی فراهم کرده اند. باتوجه به غالب بودن ویژگی شکننده نسبت به شکل پذیر در سازندهای نسبتا جوان منطقه، بیشترین المان ساختاری مورد انتظار در میدان های کششی یاد شده، گسله های نرمال هستند. این گسله ها در سایت های مختلف پیرامون NTF ، لندفرم های مورفوتکتونیکی ویژه ای از نظر ارزشمندی علمی تشکیل می دهند که یکی از جنبه های میراث طبیعی است. وضوح ساختارها و جابجایی مشخص لایه بندی به همراه قابلیت دسترسی آسان در محدوده شهری، از جمله عواملی هستند که ارزشمندی این لندفرم ها در زمین گردشگری شهری را مطرح می کنند. بالاترین و پایین ترین ارزش علمی از سه لندفرم معرفی شده در ارزیابی اولیه که به ترتیب برابر ۰.۹۷ و ۰.۶۷ از سقف ۱ محاسبه شده اند نشانگر پتانسیل بالای ژئوتوریسم شهری برای لندفرم های مورفوتکتونیکی تحت کنترل NTF است.

کلیدواژه ها:

میدان تنش کششی ، گسل شمال تبریز ، لندفرم ، چندپارگی