بررسی کارکردهای نحوی و بلاغی قصیده مدح المعز از ابن هانی اندلسی

دورانی که ابن هانی در آن زندگی می کرد به دو قسم تقسیم می شود: قسم اول آن، دورانی است که حکام اموی براندلس مسلط بودند و حدود سه دهه از حیات ابن هانی را در بر می گیرد که در خلال تحقیقات به عمل آمده هیچ اثری ازشعر و نثر ابن هانی که متعلق به این دوران باشد، نیست. قسم دوم دوره ای است که او در مغرب زندگی کرد و آفتابشهرتش در آنجا درخشید. به همین جهت نیز آثارش مربوط به این دوره از حیاتش هستند. در مدایح ابن هانی شیوه ایخاص جهت وصف و مدح ممدوحان وجود دارد که از سطح شاعرانی که مدح های خود را جهت کسب مال و مقام و برپایه ی تشبیهات و تعارفات لغو و غلو می سرودند، بسی بالاتر بود. در مدح های ابن هانی گرایشات دینی و سیاسی که درظل خلافت فاطمیان ایجاد شده بود، مشاهده می کنیم. او در مدح های خود اعتقاداتش به فرقه ی اسماعیلیه و تعلق خاطرقوی خود را نسبت به المعز فاطمی بیان می دارد. و ممدوح خود (المعز فاطمی) را با امتیازات دینی مقدس، شایسته یاطاعت می داند. در این مقاله سعی کردیم ضمن بررسی قصیده ی مدح المعز از دیوان ابن هانی از جهات بلاغی و نحوی،مدایح او را از جهت گرایشات شیعی و تعابیر خاصش برای هریک از ممدوحان به ویژه المعز فاطمی، بررسی و تحلیلنماییم

کلیدواژه ها:

مدح ، ابن هانی ، اندلس ، المعز ، بررسی نحوی و بلاغی