عوامل موثر بر اشتغال و بیکاری زنان در دوران کرونا با رویکرد سبک زندگی (مطالعه موردی زنان سرپرست خانوار در شهر تهران)

سبک زندگی با شیوع سرعت ویروس کرونا منجر به انقباض شدید فعالیت اقتصادی شده است زیرا بسیاری از مردم در دوران پسا کرونا قادر به رفتن به محل کار خود نبودند و در مشاغل دیگر نیز نمی توانستند، فعالیت کنند . هدف از این پژوهش عوامل موثر بر اشتغال و بیکاری در دوران پسا کرونا با رویکرد سبک زندگی زنان سرپرست خانوار در شهر تهران می باشد.روش اجرای پژوهش حاضر از نوع توصیفی – پیمایشی است از لحاظ هدف نیز کاربردی می باشد . جامعه آماری پژوهش حاضر ۳۸۴ نفر از زنان سرپرست خانوار در شهر تهران می باشند. روش نمونه گیری نیز به شکل سرشماری کامل می باشد و همچنین به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آماری توصیفی و استنباطی استفاده گردید. در سطح توصیفی از میانگین، فراوانی جداول و نمودار و در سطح استنباطی از ضریب همبستگی اسپیرمن، تحلیل خوشه ای به کمک نرم افزارSPSS  انجام شد. نتایج نشان داد که اشتغال و بیکاری بر سبک زندگی دوران پساکرونا تاثیر مثبت و معناداری دارد. اشتغال و بیکاری در دوران پساکرونا بر متغیرهای اقتصاد رفتاری، خانواده،سرمایه فرهنگی و نگرش زنان سرپرست خانوار تاثیر مثبت و معناداری دارند.

کلیدواژه ها:

سبک زندگی ، اشتغال و بیکاری ، اقتصاد رفتاری ، خانواده ، سرمایه فرهنگی و نگرش