تاثیر آموزش بر خودمراقبتی و کنترل عوارض جسمانی ناشی از بیماری در زنان مبتلا به بیماری مالتیپل اسکلروزیس: کارآزمایی بالینی تصادفی شده

زمینه و هدف: مالتیپل اسکلروزیس، یک بیماری مزمن سیستم عصبی مرکزی است که با ایجاد عوارض و مشکلات زیاد، بیماران مبتلا را به سوی ناتوانی و وابستگی در زندگی سوق می دهد. این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی آموزش خود مراقبتی بر کنترل عوارض جسمانی ناشی از بیماری در زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، ۷۰ نفر از زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس شهر قم در سال ۱۳۹۵ به کمک روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری و به روش مصاحبه فردی چهره به چهره تکمیل گردید. کلاس های آموزشی در طی دو جلسه برای گروه آزمون برگزار شد و پرسشنامه ها مجددا توسط هر دو گروه، سه ماه بعد تکمیل گردید. داده ها با استفاده از آزمون های تی مستقل، تی زوجی، کای دو، آزمون دقیق فیشر و من ویتنی تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمره خود مراقبتی بیماران در گروه مداخله، بعد از مداخله افزایش معنی داری نشان داد؛ به گونه ای که میانگین نمره آن ها از ۴۲/۳۵ به ۵۱/۵۹ افزایش یافت (۰۵/۰>p). قبل از مداخله نیز میانگین نمره گرفتگی عضلات گروه مداخله، ۴/۳؛ خستگی، ۱۴/۴؛ یبوست، ۱۷/۳ و فراموشی، ۲۵/۳ بود، ولی پس از اجرای برنامه خود مراقبتی، این میانگین به ۹۱/۱، خستگی به ۶۸/۲، یبوست به ۲/۱ و فراموشی به ۷۱/۱ کاهش یافت (۰۵/۰>p). نتیجه گیری: کاهش عوارض جسمانی بیماری MS در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل، حاکی از تاثیر مثبت برنامه آموزشی اجراشده می باشد؛ لذا به نظر می رسد آموزش این بیماران و ترغیب آنان به انجام برنامه خود مراقبتی، می تواند نتایج سودمندی در پی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

Self-Care ، multiple sclerosis ، education ، A Randomized Clinical Trial ، خودمراقبتی ، مالتیپل اسکلروزیس ، آموزش ، کارآزمایی بالینی تصادفی شده