نتایج بلند مدت درمان انسداد راه خروجی معده از طریق آندوسکوپی با استفاده از بالون

زمینه و هدف اتساع تنگی راه خروجی معده Gastric Outlet Obstruction (GOO) به روش اتساع آندوسکوپیک با بالون Endoscopic Balloon Dilatation (EBD) از روش های درمانی جدید برای بیماران مبتلا به تنگی فیبروتیک پیلور و دئودنال می باشد. با این حال در مطالعات گوناگون، نتایج حاصل از این روش بر اساس اتیولوژی منجر به انسداد، متفاوت گزارش شده­است. هدف از اجرای طرح حاضر، تعیین میزان پاسخ دراز مدت به درمان بیماران مبتلا به GOO با روش EBD می باشد. روش بررسی در طی مطالعه آینده نگر ۳ ساله، ۴۵ بیمار GOO تحت EBD قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران  ۱/۱۸± ۷/۴۳ سال بود و ۷/۸۶% بیماران مرد بودند. شدت درد شکم بلافاصله قبل از انجام دیلاتاسیون و یک ماه پس از آن بر مبنای آزمون VAS سنجیده شد. بیماران در یک ماه اول، هر هفته و سپس ماهانه پی گیری شدند که در این مدت ۲۷% مجددا تحت دیلاتاسیون با بالون قرار گرفتند. یافته ها نتایج طی ۸/۵± ۹/۹ ماه پی گیری و ثبت شد. شایع ترین اتیولوژی زمینه ای منجر به GOO، اولسر پپتیک (۵۳%) گزارش گردید. ۱/۷۱% از بیماران  (H. Pylori)مثبت بودند. فراوانی پاسخ به روش درمانی با بالون ۸۰% بود و در مجموع ۸ بیمار برای درمان جراحی معرفی شدند. کاهش شدت درد شکم در بیماران پاسخ دهنده به درمان نسبت به سایرین معنی دار بود. بین میزان پاسخ به EBD و دو شاخص ابتلا به عفونت H. Pylori و مصرف سیگار رابطه معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری دیلاتاسیون آندوسکوپیک با بالون روشی موثر و با نتایج بلند مدت مطلوب در درمان اکثر بیماران مبتلا به GOO محسوب می گردد.

کلیدواژه ها:

Endoscopy ، Gastric Outlet Obstruction (GOO) ، Balloon Dilatation ، آندوسکوپی ، تنگی راه خروجی معده ، دیلاتاسیون با بالون