درمان هپاتیت مزمن B
محل انتشار: مجله دانشگاه علوم پزشکی قم، دوره: 1، شماره: 3
سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 211
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MUQ-1-3_008
تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1401
چکیده مقاله:
زمینه و هدف
هدف اصلی درمان بیماران مبتلا به هپاتیت مزمنB، کاهش دایمی HBV-DNA به کم ترین اندازه ممکن است. میزان HBV-DNA برای شروع درمان جهت بیماران هپاتیت مزمن HBeAg مثبت مقدار بیشتر یا مساوی ۱۰۵ کپی در میلی لیتر و برای هپاتیت مزمن HBeAg منفی بیشتر یا مساوی ۱۰۴ کپی در میلی لیتر می باشد.
اینترفرون ۲b α٬ لامی وودین٬ ادفوویردیپی ووکسیل داروهای تایید شده توسط FDA می باشند که به عنوان درمان خط اول استفاده می شوند
اضافه کردن لامی وودین به اینترفرون معمولی یا پگ-اینترفرون باعث افزایش اثربخشی درمان نیست. هم چنین اضافه کردن لامی وودین به ادفوویر نیز در درمان بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن کنترل شده سبب افزایش اثربخشی آن نمی شود. میزان پاسخ به درمان با داروهای خط اول تقریبا ۴۰-۳۰ درصد است. میزان پاسخ دهی پگ-اینترفرون که اخیرا توسط FDA تصویب شده بیشتراست. مطالعات طولانی مدت بیشتری، جهت استفاده وسیع از این دارو به عنوان داروی خط اول درمان نیاز است.روی کرد استراتژی درمان به سمت استفاده طولانی مدت از ترکیب داروهای آنالوگ نوکلئوزیدی با یا بدون داروهای تقویت کننده ایمنی و با هدف ریشه کنی cccDNA افزایش یافته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
قدرت الله منتظری
Tehran University of Medical Sciences
محمدرضا قدیر
Tehran University of Medical Sciences
مریم رهبان
Tehran University of Medical Sciences
آرزو استخری
Tehran University of Medical Sciences
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :