تحلیل الگوهای فضایی و دامنه برد قاچاق کالا در مناطق مرزی کشور (مطالعه موردی: قاچاق ارزاق عمومی در استان بوشهر)

قاچاق یا ورود و خروج غیرقانونی و مخفیانه کالا، از پیچیده ترین و پرمسئله ترین رفتارهای مجرمانه در کشور است. هرساله از محل این رفتار ناهنجار، هزینه ها و خسارت­های جبران ناپذیر مادی و معنوی به کشور وارد می شود. در استان بوشهر در مرز جنوبی کشور، به­دلیل وجود مرزهای گسترده آبی و ویژگی های جغرافیایی و سوق الجیشی، آمار بالای قاچاق کالا یکی از مسائل مهم به شمار می آید. در پژوهش حاضر، الگوهای فضایی پدیده قاچاق کالا و دامنه کالاهای قاچاق در این استان مطالعه شده است. این پژوهش کاربردی و از نظر روش، توصیفی- تحلیلی است و گردآوری داده ها به دو روش اسنادی و میدانی، طی یک سال انجام شده است. جامعه آماری پژوهش نیز شامل قاچاق­های وقوع­یافته ارزاق عمومی در محدوده استان بوشهر است. به منظور تحلیل داده ها و تحلیل فضایی قاچاق در این استان، از آزمون های مرکز متوسط، بیضی انحراف معیار، روش تحلیل شبکه و تحلیل تراکم کرنل استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد بیشترین میزان کشف قاچاق ارزاق عمومی در استان بوشهر، در شهرستان کنگان و کمترین میزان کشفیات در شهرستان دشتی رخ داده است. تحلیل زمانی ارزاق عمومی نشان می­دهد این کالاها، در روزهای میانی هفته بیش از روزهای دیگر قاچاق می­شود و الگوی توزیع شبانه روزی، بیانگر توزیع بیشتر جرایم در ساعت­های میانی روز است. درپایان، ضمن تحلیل عوامل موثر بر پدیده قاچاق در استان بوشهر، چند پیشنهاد برای کنترل و مقابله با این پدیده ناهنجار ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

الگوی فضایی ، بوشهر ، قاچاق کالا