بررسی وضعیت قاچاق لوازم آرایشی بهداشتی در استان بوشهر

زمینه و هدف : قاچاق بخشی از اقتصاد غیر رسمی است که به دلیل ماهیت پنهان خود در آمارهای رسمی ثبت نمی شود و از سوی عوامل تجارت غیر قانونی انجام می شود. به همین دلیل باعث پنهان ماندن بخشی از عملکرد اقتصاد کشور خواهد شد، این واقعیت منجر به مشکلاتی در کارکرد سیاست های تخصیصی و توزیعی دولت شده و مشکلات جدی را در این زمینه ایجاد خواهد کرد. این پدیده ابتدا به عنوان یک ناهنجاری اقتصادی مطرح ولی به لحاظ ضرورت مقابله کیفری با آن، به عنوان بزهکاری در قوانین کشورها با دیده جرم بررسی می شود و این جرم در حقوق کیفری ایران دارای قوانین خاص خود می باشد و قانون مجازات اسلامی در ایران، قاچاق را جرم مشمول تعزیرات حکومتی می داند. اما قاچاق کالا دارای عوامل اجتماعی نیز می باشد. روش : در این تحقیق با مراجعه به کتابخانه های دانشگاه ها و سازمان های مرتبط ابتدا مدارک نظری گردآوری شده و سپس پیشینه ادبیات موضوع را بررسی و از دیدگاه های مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تجزیه و تحلیل صورت گرفته و تئوری ها سنتی و کلاسیک در زمینه مصرف لوازم آرایشی بهداشتی در بخش کتابخانه ای مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه : ورود کالاها از مجاری غیر قانونی و غیررسمی به رغم مخاطراتی که در بر دارد صورت می گیرد. مصرف لوازم آرایشی بهداشتی نیز در کشور ایران بسیار بالا است و با وجود احتمال انتقال آلودگی و خطرات ناشی از وسایل آرایشی بهداشتی تقلبی که به صورت غیر رسمی وارد کشورمان می شود نرخ مصرف همچنان سیر صعودی را طی می کند که این نیز نشات گرفته از مسایل اجتماعی و فرهنگی می باشد. سودآوری سوداگران برای وارد کردن این محصولات به صورت غیر قانونی به حدی است که این کار را از نقطه نظر اقتصادی توجیه می کند.

کلیدواژه ها:

قاچاق ، محصولات آرایشی بهداشتی ، عوامل اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی