تحلیل ترس از جرم بر اساس نظریه های اثربخشی جمعی و پنجره های شکسته

زمینه و هدف: تحقیق حاضر درصدد تبیین ترس از جرم در مناطق حاشیه نشین با تکیه بر نظریه های پنجره های شکسته و اثربخشی جمعی است. فرضیات پژوهش با روش پیمایش آزمون شده اند. روش: فرضیات پژوهش با روش پیمایش آزمون شده اند. جامعه آماری را کلیه افراد بالای ۱۵ سال ساکن در شهرک محله منطقه تنگک شهر بوشهر تشکیل می دهند که از بین آنان ۳۹۴ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شده اند. اطلاعات با ابزار پرسشنامه جمع آوری و تجزیه و تحلیل شده است و میزان آلفای متغیر وابسته ۸۴/۰ بوده است. یافته ها و نتایج: یافتهها نشان می دهد بین متغیرهای بی نظمی اجتماعی تصوری، بی نظمی فیزیکی تصوری با متغیر وابسته (ترس از جرم) رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد و بین متغیرهای اعتماد اجتماعی، احساس تعلق محله ای و کنترل اجتماعی غیر رسمی با متغیر وابسته، رابطه معکوس و معناداری برقرار است. همچنین نتایج رگرسیونی بیانگر آن است که متغیر اعتماد اجتماعی، قوی ترین تبیین کننده ترس از جرم است و متغیرهای مستقل این پژوهش توانستهاند ۴۰/۰ درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین نمایند.

کلیدواژه ها:

امنیت ، ترس از جرم ، حاشیه نشینی ، نظریه اثربخشی جمعی ، نظریه پنجره های شکسته