ماهیت ضمانت اجرای دیه در نظام حقوقی کشور های اسلامی با تاکید بر حقوق ایران

مبحث دیه یکی از کیفرهای جنایت علیه نفس انسان است. دیه، مجازات اصلی جنایات شبه عمد و خطای محض محسوبمی شود. در رابطه با جنا یات عمدی ، دیه در صورتی مورد حکم قرار می گیرد که یا امکان قصاص نبوده و یا جانی و ولیدم بر تعیین دیه توافق انجام دهند. عقل سلیم حکم می کند که اگر حق ی از کسی پایمال شود و یا چنانچه کسی موردضرب و جرح موجب خسارت گردد، صدمات وارده باید به نحو احسن جبران گردد و این امر نه تنها در مرحله اثبات و ثبوتخسارت بلکه در مرحله پرداخت بای د با شرایط خاص خود صورت گیرد. با توجه به نوع جنایت، مسئول و مهلت پرداختدیه متفاوت می باشد ولی آنچه که محرز است این که پرداخت دیه باید در موعد قانونی خود صورت گیرد؛ از لحاظ حقوقیفرد زمانی مجرم محسوب می شود که حکم از دادگاه صلاحیت دارصادر شده باشد و به عبارتی حکم قطعی شده باشد. لذااحکام صادره بایستی بر مبنای ماهیت اثبات شده در خصوص دیه پدیدار شوند که در این خصوص و تاثر ماهیت دیه درکیفیت احکام صادره از دادگاه ها بحث کرده ایم و میزان رویکرد مراجع قضایی به منشا شرعی قانونی دیه را در کم و کیفآراء قضایی لازم الاجرا را مورد برسی فقهی و حقوقی قرار دادیم.

کلیدواژه ها:

دیه ، ماهیت ضمانت اجرای دیه ، فقه اسلامی ، حقوق ایران .