بررسی تاثیر کود زیستی بیوپتاس و عنصر بور بر شاخصهای رشدی گیاه ریحان

به منظور بررسی تاثیر کود زیستی بیوپتاس و عنصر بور ، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی، در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل عنصر بور به صورت محلول پاشی برگی در سه سطح (صفر، ۱/۵ و ۳ در هزار) و بیوپتاس همراه با آب آبیاری در سه سطح (صفر، ۲ و ۴ گرم بر لیتر) با سه تکرار بودند. نتایج نشان داد محلول پاشی بور بر تمام صفات معنیدار شد، به طوریکه بیشترین وزن تر و خشک بوته (به ترتیب، ۳/۷۴ و ۰/۷۳۷ گرم) در تیمار ۳ در هزار بور و کمترین میزان (به ترتیب با ۲/۴۶ و ۰/۴۱۲ گرم) در شاهد مشاهده شد. با توجه به نتایج، کود زیستی بیوپتاس بر تعداد و سطح برگ معنیدار شد، به طوریکه، بیشترین تعداد و سطح برگ ( ۱۵/۱۱ و ۷۰۲/۰۹ میلیمتر مربع) در تیمار ۴ گرم بر لیتر بیوپتاس و کمترین تعداد و سطح برگ ۱۳/۶۶) و ۶۱۳/۱۶ میلیمتر مربع) در شاهد بدست آمد. برهمکنش بور و بیوپتاس بر صفات ارتفاع و تعداد برگ معنیدار شد، بهطوریکه بیشترین تعداد برگ (۱۸/۶۶) در تیمار ۳ در هزار بور و ۴ گرم بر لیتر بیوپتاس و کمترین تعداد برگ (۱۲/۳۳) در شاهد (عدم کوددهی) بدست آمد. همچنین تیمار ۳ در هزار بور و ۲ گرم بر لیتر بیوپتاس سبب افزایش۵۱/۵۱ درصدی ارتفاع بوته نسبت به شاهد گردید. بر اساس نتایج این آزمایش، استفاده از تیمار بور و بیوپتاس نقش موثری در افزایش صفات رشدی و عملکرد ریحان داشت.

کلیدواژه ها:

بوته ، رشد رویشی ، کود زیستی ، محلول پاشی