تاثیر مولفه های عشق و امید بر نگرش خوش بینانه عطار با توجه به نظریه مارتین سلیگمن

سلیگمن از روانکاوانی است که در حوزه مسایل و مشکلات مردمان عصر حاضر مطالعات و تالیفاتی دارد. وی برای افرادی که دچار مشکلات روانی و عدم آرامش روحی هستند توصیه ها و راهکارهایی ارائه می دهد که در حوزه عرفان نیز قابل بررسی است. در این پژوهش اشعار دیوان عطار را از جنبه پرداختن به مقوله عشق و امید و تاثیر آن بر شادی و خوش بینی بررسی نموده به این نتیجه رسیدیم که عطار همانند سایر عرفا اعتقاد به وجودی عالی دارد که همه عالم نمود اوست. عشق حقیقی این وجود متعالی که امید وصال و یکی شدن با او را به دنبال دارد موجب می شود انسان از همه تعلقات مادی بگسلد و تنها به او بیندیشد و از این طریق همه دشواری ها را بر خود آسان کند. از این رو عشق ملازم امید بوده و چون وعده الهی بر وصال بندگان عاشق تحقق یافتنی است، عاشق هیچگاه غمگین نبوده همواره نسبت به آینده خود خوش بین است.

کلیدواژه ها:

عطار ، مارتین سلیگمن ، مثبت نگری ، عشق ، امید