مقایسه اثربخشی سه شیوه درمان مبتنی بر سبک زندگی آدلری، پذیرش و تعهد و شفقت درمانی بر بهبود ولع مصرف در افراد وابسته به مواد افیونی

هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر سبک زندگی، پذیرش و تعهد و شفقت بر بهبود ولع مصرف در افراد وابسته به مواد افیونی بود. روش: در یک طرح نیمه-آزمایشی ۴۰ آزمودنی با تشخیص وابستگی به مواد افیونی (برپایه معیارهای تشخیصی DSM-V) که در مراکز نیمه اقامتی بانیان جوان و راه صداقت شهرستان نجف آباد مراجعه کرده بودند به صورت نمونه گیری در دسترس در سه گروه آزمایشی و یک گروه کنترل گمارده شدند. گروه های آزمایش در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت آموزش قرار گرفت و گروه کنترل در طول مدت درمان هیچ آموزشی دریافت نکرد. ارزیابی در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با پرسشنامه ولع مصرف تیفانی و همکاران صورت گرفت. جهت تحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیل واریانس مکرر استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروه های آزمایش و کنترل در متغیر ولع مصرف وجود نداشت. همچنین مقایسه پروتکل های درمانی نشان داد که هیچ یک از پروتکل های مورد استفاده در این پژوهش بر دیگری ترجیح ندارد. نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که پروتکل های درمانی در بهبود ولع مصرف در افراد وابسته به مواد افیونی موثر نبوده اند.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر سبک زندگی آدلری ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، شفقت درمانی ، ولع مصرف ، مردان وابسته به مواد افیونی.