نقش پدافند غیرعامل در مقابله با حملات اگروتروریسم در منابع طبیعی (مطالعه موردی: عوامل قارچی)

اگروتروریسم در حوزه منابع طبیعی عمدتا شامل استفاده از عوامل بیولوژیک مختلف از جمله قارچ، باکتری، ویروس و انواع حشرات، توسط گروههای تروریستی به منظور از بین بردن درختان جنگلی و منابع طبیعی، ایجاد ترس، زیانهای اقتصادی و کاهش ثبات (سیاسی  - اجتماعی) میباشد. با اجرای سیاستهای موفقیتآمیز مبارزه با تروریسم و ایجاد محدودیت در فعالیتهای سازمانهای تروریستی، حملات اگروتروریستی گسترش یافته است. افزایش چنین تهدیداتی رابطه مستقیم با پیشرفت روشهای مهندسی ژنتیک و علوم زیستی دارد که متخاصمین از آن در جهت سوء استفاده مینمایند. در چنین شرایطی موسسات تحقیقاتی، کشاورزی و منابع طبیعی در موقعیتی منحصر به فرد برای کمک به سازمانهای اطلاعاتی و نظامی قرار دارند که میتوانند از طریق شناسایی تهدیدها، با استفاده از بیوتکنولوژی کشاورزی و ایمونولوژی گیاهی، گیاهان مقاوم و یا روشهایی در جهت تقویت ایمنی محصولات در برابر عوامل بیماری زای موجود و نوظهور ارائه نمایند. هدف از پژوهش حاضر این است که نشان دهد چگونه میتوان از پدافند غیرعامل به عنوان شاخصی برای تاکید بر افزایش توان پیشگیری، تشخیص و کشف، واکنش و بازیابی منابع طبیعی در برابر اقدامات اگروتروریستی استفاده نمود. این پژوهش توصیفی، تحلیلی و از نظر نوع، کاربردی بوده است و جامعه نمونه بر اساس فرمول کوکران شامل ۱۰۸ نفر از اساتید و دانشجویان حوزه منابع طبیعی بوده است. بعد از جمعآوری اطلاعات، پرسشنامهای متشکل از ۱۱ سوال در رابطه با متغیرهای پژوهش تهیه گردید. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که پدافند غیرعامل با تامین و راهاندازی آزمایشگاه مرکزی، بررسی و نظارت دقیق ورود منابع ژنتیکی گیاهی و جانوری در مرزهای کشور، رصد دورهای و منظم از مناطق مختلف و ایجاد بانکهای اطلاعاتی میتواند با تشخیص به موقع تهدید، به­سرعت مانع از گسترش خسارت و نابودی در عرصه های منابع طبیعی شود.

کلیدواژه ها:

اگروتروریسم ، امنیت زیستی ، کشاورزی ، ایمنی شناسی