تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی در دوران ریکاوری بر شاخص NLR و پلاکت خون افراد بهبودیافته از بیماری کووید-۱۹

مقدمه و هدف: اختلال در شاخص نسبت نوتروفیل به لنفوسیت (NLR) و تعداد پلاکت­ های خونی و ماندگاری آن یکی از عوارض بیماری کووید-۱۹ می باشد. تمرین ورزشی دارای فشار متابولیکی و مکانیکی (تمرین ترکیبی) مناسب، یک عامل تنظیمی برای شاخص NLR و باعث افزایش پلاکت ها می­ شود. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین ترکیبی در دوران ریکاوری  بر شاخص NLR و پلاکت خون افراد بهبودیافته از بیماری کووید-۱۹ بود. مواد و روش ها: تعداد ۲۷ فرد بهبود یافته از بیماری کووید-۱۹ با میانگین سنی ۷±۳۵ سال و شاخص توده بدنی ۳.۱۸±۴۸.۲۶ کیلوگرم بر متر مربع به روش منطبق در دو گروه تمرین ترکیبی (۱۴ نفر) و گروه کنترل (۱۳ نفر) قرار گرفتند. افراد گروه تمرین ۳ جلسه در هفته، به مدت ۸ هفته تمرینات ترکیبی را اجرا کردند. یک روز قبل از اولین جلسه تمرین و ۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین در هفته­ های چهارم و هفته هشتم نمونه خون از آزمودنی­ ها گرفته شد و برای تجزیه و تحلیل داده­ ها از روش آماری آنوا با اندازه­ گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی­ داری (۰.۰۵>P) استفاده شد. یافته ها: میزان شاخص NLR و پلاکت خون پس از ۸ هفته تمرین ترکیبی گرچه بهبودی نسبی یافتند، اما از نظر آماری معنادار نشدند. آزمون بونفرونی نشان داد بین تمامی هفته­ ها اثر زمان معنادار بوده است (۰.۰.۵>P). همچنین تغییرات وزن و شاخص توده­ بدنی بهبود غیرمعناداری را نشان داد (۰.۰۵بیماری کووید-۱۹ شود.  

کلیدواژه ها:

Covid-۱۹ disease ، combined exercise ، recovery ، NLR index ، platelets ، بیماری کووید-۱۹ ، تمرین ترکیبی ، ریکاوری ، شاخص NLR ، پلاکت خون