بررسی تاثیر مصرف انرژی های تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر، رشد اقتصادی و کیفیت حکمرانی بر انتشار CO۲ در کشورهای آسیایی

مطالعه حاضر به بررسی رابطه بین انرژی های تجدیدپذیر، انرژی های تجدیدناپذیر، رشد اقتصادی، کیفیت حکمرانی و انتشار CO۲ به عنوان شاخصی از کیفیت محیط زیست در کشورهای توسعه یافته و کشورهای درحال توسعه آسیایی بین سال های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۹ پرداخته است. آزمون علیت داده های تابلوئی در کوتاه مدت نشان دهنده رابطه علیت یک طرفه از سمت رشد اقتصادی به  انرژی تجدیدناپذیر و تایید فرضیه حفاظت در هر دو گروه است. همچنین رابطه علیت یک طرفه از سمت تولید ناخالص داخلی به سمت انتشار CO۲ و کیفیت حکمرانی در هر گروه ار کشورها مشاهده می شود. نتایج حاصل از برآوردگر حداقل مربعات معمولی پویا در هر دو گروه حاکی از تاثیر مثبت رشد اقتصادی و انرژی تجدیدناپذیر بر انتشار CO۲ است. همچنین ضرایب به دست آمده بیانگر این است که افزایش مصرف انرژی های تجدیدپذیر و بهبود شاخص کیفیت حکمرانی موجب کاهش انتشار CO۲ و بهبود کیفیت محیط زیست می شود. با توجه به نتایج فوق پیشنهاد جایگزینی منابع انرژی تجدیدناپذیر با منابع انرژی تجدیدپذیر از طریق دنبال کردن سیاست های محدودکننده انرژی تجدیدناپذیر و سیاست های تشویق کننده انرژی تجدیدپذیر ارائه می شود. همچنین برنامه ریزی و هدف گذاری در توجه به شاخص های حکمرانی و حرکت به سوی حکمرانی خوب توسط حکومت، نهادهای دولتی و بخش خصوصی که می تواند موجب حرکت در مسیر توسعه پایدار نیز شود.

کلیدواژه ها:

انتشار CO۲ ، انرژی تجدیدپذیر ، انرژی تجدیدناپذیر ، رشد اقتصادی ، کیفیت حکمرانی