ارائه الگوی مدیریت بحران در استان خوزستان با تاکید بر بحران های زیست محیطی

زمینه و هدف: سازمان ها و تشکیلات اداری مرتبط با مدیریت بحران در کنترل و مهار بحران یک کشور نقش مهمی را ایفا می کنند. تحقیق کنونی با هدف ارائه الگوی مدیریت بحران در استان خوزستان با تاکید بر بحران های زیست محیطی بر اساس مدل سه شاخگی در سال ۱۳۹۷ انجام شد. روش بررسی: مولفه های مدیریت بحران بر اساس روش مقایسات زوجی AHP اولویت بندی شدند. این مولفه ها در قالب پرسش نامه، نمره دهی در طیف لیکرت طرح شد. پس از تعیین مولفه های اصلی مدیریت بحران در مدل سه شاخگی، اولویت های اصلی بر اساس وضع موجود شناسایی و مدل مدیریت بحران استان خوزستان با توجه به بحران های زیست محیطی ارائه شد. یافته ها: در مولفه های ساختاری، تامین منابع مالی مدیریت بحران استان خوزستان با وزن بردار ویژه ۱۴۶۷۲۱/۰ در مولفه های رفتاری تعهد مدیران و کارکنان با وزن بردار ویژه ۱۴۳۱۸۱/۰ و در مولفه های زمینه ای وضعیت زیرساخت های شهری با وزن بردار ویژه ۱۸۳۶۵/۰ به عنوان مهم ترین مولفه ها تعیین شدند. مطلوب ترین گویه بر اساس نظر کارشناسان، وجود برنامه ریزی و راهبردهای اصلی مدیریت بحران با میانگین مقیاس ۰۵/۴ و نامطلوب ترین گویه مربوط به مولفه زمینه ای زیرساخت های شهری با میانگین مقیاس ۶/۱ برآورد شد. در تحلیل عاملی ۹ عامل قابل تبیین شناسایی شدند. این ۹ عامل به ترتیب ۲/۳۵، ۲/۱۴، ۹/۸، ۲/۷، ۱/۶، ۲/۵، ۱/۴، ۵/۳، ۵/۳ و در مجموع ۲۵/۸۸ درصد از واریانس کل را داشتند. نتیجه گیری: درنهایت بر اساس تحلیل های انجام شده روی مدل مفهومی تحقیق و نیز مولفه های شناسایی و اولویت بندی شده، مدل پیشنهادی ارائه شد.

کلیدواژه ها:

Crisis ، Environmental ، Iran ، Khuzestan ، Management ، Three-pronged approach. ، بحران ، خوزستان ، زیست محیطی ، مدل سه شاخگی ، مدیریت ، ایران.