ویژگی های روانسنجی مقیاس رفتار کاری غیرسازنده و رابطه آن با سبک های رهبری تبدیلی و تبادلی

هدف پژوهش حاضر رواسازی مقیاس رفتارکاری غیرسازنده و بررسی نقش سبک رهبری تبادلی در پیش بینی رفتار کاری غیرسازنده در کارمندان شهرداری بود. به منظور اجرای پژوهش نمونه ای متشکل از ۸۰۰ کارمند زن و مرد از مناطق ۱، ۶، ۱۴، ۱۸، ۲۲ شهرداری تهران با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب و به گویههای مقیاس رفتارکاری غیرسازنده پاسخ دادند. همبستگی هر ماده با نمره کل مقیاس محاسبه شد، همسانی درونی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه و برابر با ۹۶۴/۰ به دست آمد که نشان دهنده اعتبار بالای مقیاس رفتار کاری غیرسازنده بود. برای بررسی روایی سازه و اینکه مقیاس از چه عواملی اشباع شده است روش تحلیل عاملی اکتشافی به کار برده شده و مقدار کفایت نمونه برداری برابر با ۹۵۶/۰ و احتمال کرویت بارتلت p<۰/۰۵ که معنادار بودن آن حاکی از وجود شرایط مناسب جهت اجرای تحلیل عاملی بود. با استفاده از روش مولفه های اصلی و چرخش واریماکس و با توجه به ماتریس عاملی، نمودار شیب دار و درصد واریانس تبیین شده تعداد ۴ عامل استخراج شد بدین ترتیب معناداری روایی این مقیاس نیز تایید شد، سپس برای بررسی رابطه عامل های مقیاس رفتار کاری غیرسازنده با سبک رهبری تبادلی از ضریب همبستگی استفاده شد. خرده مقیاس سوء استفاده و خرده مقیاس کناره گیری رفتار کاری غیر سازنده باهمه خرده مقیاس های رهبری تبادلی (پاداش اقتضایی، مدیریت فعال انتظار، مدیریت منفعل انتظار و بی بند باری) رابطه مثبت و معنی دار دارند.

کلیدواژه ها:

رفتار کاری غیرسازنده ، سبک های رهبری تبدیلی و تبادلی.