نقش داستان در شکل گیری شخصیت دانش آموزان دوره ی ابتدائی

در همه قرون گذشته، قصه و داستان وسیله ای برای رفع نیازهای روانی کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالان بوده است. سوالی که در روزگار ما مطرح میشود این است که امروز چه ابزاری بیش از سایر وسایل تربیتی در رفتار فرزندان ما موثر است؟ از روشهای برقراری ارتباط بین دنیای بیرون و درون کودک، قصه و داستان است. یک اثر، از مجموعه ی عوامل و عواطفی تشکیل میشود که حسهای مختلفی در درون خواننده بر می انگیزاند و عاملی برای تاثیرپذیری مخاطب میشود به طوری که کودک، شخصیت داستان را الگویی برای خود قرار دهد. شناخت احساسات و بکارگیری آن توسط کودک و نوجوان در دوره ی ابتدایی نشانه ی »رشد هیجانی و اجتماعی« آنهاست. در پژوهش حاضر، با روش کتابخانه ای به این موضوع پرداخته شده است؛ با این هدف که عوامل تاثیرگذار در روحیه ی خودباوری و اعتماد به نفس کودک و نوجوان در دورهی ابتدایی را بیان نماید؛ به این نتیجه رسید که داستان کودک و نوجوان به عنوان یک نوع رویکرد ادبی بیانگر بسیاری از واقعیات، پیامها و معانی فرهنگی و اجتماعی است. کودکان و نوجوانان در این داستانها با حمایت عاطفی و تامین الگوهای نقش تشکیل هویت به کاوش ارزشها میپردازند و با پخته شدن روح و بدست آوردن قدرت تشخیص مسائل، به بلوغ روانی میرسند. عوامل تاثیر گذار در خودباوری و اعتماد به نفس عبارت هستند از اهمیت سرمشق گیری، تشویق به حفظ ارزشها، استفاده از الگوی اخلاقی و حماسی، فرزند پروری مقتدرانه، متعهد شدن، تشکیل هویت، بلوغ فکری، سخت کوشی در برابر احساس حقارت، خودپندارهی مثبت ولی واقع بینانه، احساس غرور در مورد موفقیتها، همکاری با همسالان، پرورش اعتماد و دلسوزی، وفاداری عاطفی، احترام و خودشکوفایی و تقدیس ارزشها.

کلیدواژه ها:

داستان ، شکل گیری شخصیت ، دوره ی ابتدایی ، خودباوری ، اعتماد به نفس.