صلح آنتالسیداس

صلح انتالسیداس یا صلح شاهانه، پیمان نامه ای بود میان اسپارت از یک سو و آتن، کورنتیوس ،تبای (تبس) و آرگوس از سوی دیگر، که به نبردهای اورینتال در یونان باستان پایان داد. در سال ۳۸۷ پیش از میلاد صلح آنتالسیداس انجام گردید. به موجب آن یونان حق حکمرانی و تملک هخامنشیان بر آسیای صغیر را به رسمیت شناخت. هدف از نگارش این مقاله این نکته است که، زمینه های پیمان صلح آنتالسیداس و پیامدهای این صلح را مورد بررسی قرار دهیم. اهمیت صلح انتالسیداس تا آنجاست که ،اسپارت برای دفاع از خود سفیری به نام آنتالسیداس به دربار شاهنشاه ایران فرستاد و پیشنهاد کرد که، حاضر است تمام شهرهای یونانی آسیا را به ایران برگرداند، به شرط اینکه ایران صلحی در یونان برقرار سازد که، منافع اسپارت را نیز تامین کند و شاه شاهان این پیشنهاد را پذیرفت و فورا کمک های خود را به آتن و تب قطع کرد و در شهر ساردس صلح آنتالسیداس یا صلح شاه را منعقد کرد. در این مقاله با روش مطالعات کتابخانه ای موضوع صلح آنتالسیداس بررسی خواهد شد. تمام شهرهای یونانی آسیا، از جمله قبرس، جزو مستحکمات شاهنشاه اعلام شد. آتن با اعتراض و با علم به اینکه این صلح خفت آورترین واقعه تاریخی یونان است، قرارداد را امضا کرد. در یک نسل ثمرات پیروزی ماراتون به یغما رفت، و گرچه شهر های داخلی یونان در ظاهر آزادی داشتند، قدرت ایران آنها را در خود فرو برد. تمام یونانیان اسپارت را خائن می دانستند و با اشتیاق در انتظار ملتی بودند که، آن را نابود سازد.

کلیدواژه ها:

اردشیر دوم ، آنتالسیداس ، اسپارت ، آتن ، ایران ، یونان ، صلح