بررسی قابلیت هوشمندسازی شهرها در ایران

ورود تکنولوژی به زندگی انسان، همواره به منظور آسان تر کردن کارها و بهبود سرعت انجام آنها بوده است اما موضوع این است کهامروزه تکنولوژی محدود به ساعت ها و تلفن های هوشمند نیست؛ بلکه مواردی مانند دستیابی به شهرها و دولت های هوشمند ازچالش برانگیزترین مباحث مورد پژوهش به شمار می رود، به گونه ای که برخی پژوهشگران اعتقاد دارند، در آینده ای نه چندان دور،ثروتمندترین و قدرتمندترین کشورها، کشورهایی هستند که پیش از دیگران در این مسیر گام برداشته اند. با توجه به اینکه جمعیتشهرها به طور پیوسته در حال افزایش است، استفاده از روش ها و سبک های قدیمی برای کنترل شهرها و کشورها، پاسخگو نخواهدبود و استفاده از هوش مصنوعی در این ساختارها میتواند مسیر رسیدن به شهری ایده آل را هموار کند. به طورکلی میتوان شهرهوشمند را شهری دانست که با کمک فناوری اطلاعات و ارتباطات در مسیر بهبود کارایی عملیاتی و اشتراک گذاری اطلاعات باشهروندان در تلاش است تا خدمات دولتی را با کیفیتی بهتر و به منظور افزایش رفاه و رضایت شهروندان ارائه دهد. موضوع جالبتوجه این است که علی رغم ادبیات گسترده ای که در حیطه ی موضوع هوشمندسازی شهرها وجود دارد، هنوز درک روشن و واضحو اجماع عمومی در خصوص مفهوم آن وجود نداشته و کارشناسان حوزه های علمی مختلف، محتوای متنوعی را برای آن پیشنهادداده اند. این تفاوت ها به گونه ای است که عده ای فناوری هوشمند را مهم ترین بخش شهر هوشمند به شمار آورده اند و عده ایدیگر، معتقدند که هوشمندسازی موضوعی فراتر از فناوری بوده و دستیابی به فناوری تنها ابتدای مسیر هوشمندسازی است. باتوجهبه اینکه کشورعزیزمان ایران نیز برنامه هایی برای دستیابی به اهداف مهمی مانند تشکیل شهرهای هوشمند و هوشمندسازی بسیاریاز خدمات ارائه شده به شهروندان را دارد؛ طی پژوهش پیش رو ابتدا به ارائه ی تعریفی جامع از شهر هوشمند خواهیم پرداخت و بابررسی قابلیت های هوشمندسازی شهرها به ذکر مواردی مانند پیشنیازها، محدودیت ها و همچنین چالش هایی که کشورمان دراین مسیر تجربه خواهد کرد را مورد بررسی قرار می دهیم.

کلیدواژه ها:

شهر هوشمند ، محیط هوشمند ، مزایای شهر هوشمند ، زیرساخت های شهر هوشمند