رابطه بین امید به زندگی و شوخ طبعی با بهزیستی روانشناختی در بین معلمان مقطع دوم متوسطه شهر گرگان

هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه بین امید به زندگی و شوخ طبعی با بهزیستی روانشناختی در بین معلمان مقطع دوم متوسطه شهر گرگان بود. روش پژوهش توصیفی، و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه معلمان مقطع دوم متوسطه شهر گرگان که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ مشغول به فعالیت هستند می باشند و شامل ۳۵۹ نفر می باشند. برای تعیین حجم نمونه، با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد حجم نمونه برابر ۱۸۶ نفر برآورد شد. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش، پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر (۱۹۹۱)، پرسشنامه شوخ طبعی خشوعی و همکاران (۱۳۸۸)، و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۱۸ تحلیل شد. یافته ها نشان داد بین امید به زندگی و شوخ طبعی با بهزیستی روانشناختی در بین معلمان رابطه معنادار و مثبت وجود دارد. همچنین امید به زندگی و شوخ طبعی می توانند بهزیستی روانشناختی را در معلمان پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

امید به زندگی ، شوخ طبعی ، بهزیستی روانشناختی.