اثربخشی آموزش انضباط مثبت با رویکرد آدلر- درایکورس بر استرس والدگری مادران دانش آموزان با ناتوانی های خاص یادگیری

این پژوهش با شناخت اثربخشی آموزش انضباط مثبت با رویکرد آدلر- درایکورس بر استرس والدگری مادران دانش­آموزان با ناتوانی­های خاص یادگیری انجام شد. این مطالعه از نوع آزمایشی با طرح پیش­آزمون/ پس­آزمون / پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه­آماری تمامی مادران دانش­آموزان پایه سوم تا ششم ابتدایی مبتلا به ناتوانی­یادگیری منطقه سه شهر تهران در سال­تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ بودند که از بین آنها با استفاده از روش نمونه­گیری­تصادفی، ۳۲ نفر انتخاب شد و به­طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش طی هشت هفته (یک جلسه دو ساعته در هر هفته) تحت آموزش انضباط مثبت قرار گرفت. در گروه کنترل مداخله­ای صورت نگرفت. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس تجدیدنظر شده هوشی وکسلر کودکان (Wechsler, ۱۹۹۰)، پرسشنامه مشکلات یادگیری کلورادو (Willcutt, ۲۰۱۱)، و پرسشنامه ۳۶ سوالی استرس والدینی- فرم کوتاه (Abidin, ۱۹۹۵) بود. نتایج تحلیل­ واریانس آمیخته کاهش معناداری را در نمره­های استرس والدگری مادران گروه آزمایش در پس­آزمون و پیگیری نشان داد (۰۰۱/۰P<). در رویکرد آدلر-درایکورس دلگرمی دادن والدین به کودکان باعث می­شود آنها بخاطر هر آنچه هستند و هرکه هستند، احساس ارزشمند بودن نمایند، احساس تعلق به خانواده کنند، اهل همکاری شده و در جهت بهبود رابطه تلاش می­کنند و بدین شکل استرس والدگری در والدین آنها نیز کاهش می­یابد.

کلیدواژه ها:

انضباط مثبت ، رویکرد آدلر- درایکورس ، استرس والدگری ، ناتوانی های خاص یادگیری