پیش بینی تاب آوری بر اساس تنظیم هیجان، پذیرش درد و سبک های دفاعی در مبتلایان به دیابت

بیماریهای مزمن و صعب العلاج مشتمل بر فهرستی از بیماریهای واگیردار و غیرواگیردار، از مهمترین علل مرگ ومیر و ناتوانی در کشورهای پیشرفته و درحال توسعه از جمله ایران هستند. بسیاری از این بیماریها قابل درمان نبوده و منجر به ناتوانی در مبتلایان می شوند. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی میزان تاب آوری مبتلایان به دیابت بر اساس تنظیم هیجان، پذیرش درد و سبک های دفاعی با روش توصیفی از نوع همبستگی انجام گرفت. جامعه آماری، ۲۱۵ نفر از افراد مبتلا به بیماری دیابت که در مرکز مشاوره بیماری های جسمی بیمارستان امام خمینی(ره) پرونده پزشکی داشتند، می باشد. جهت محاسبه حجم نمونه، از فرمول کوکران استفاده شده است؛ که با جاگذاری در فرمول مذبور، تعداد۱۴۰نفر از بیماران مبتلا به دیابت مورد بررسی قرار گرفتند. قلمروزمانی مربوط به شش ماهه اول سال۱۳۹۹و قلمرو مکانی نیز مربوط به بیمار مبتلا به دیابت بیمارستان امام خمینی (ره) شهر ارومیه بوده است. نتایج آزمون فرضیه اصلی نشان داد که متغیرهای تنظیم هیجان، پذیرش درد و سبک های دفاعی قادر به پیش بینی میزان تاب آوری مبتلایان به دیابت هستند که باتوجه به ۴۹/۰=R۲ و ۱۷۲/۱۶=Fرابطه خطی معنادار می باشد. این رابطه حاکی از آن است که ۴۹درصد واریانس متغیر میزان تاب آوری مبتلایان به دیابت بوسیله این متغیرها تبیین می شود.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، تنظیم هیجان ، پذیرش درد ، سبک های دفاعی ، مبتلایان دیابتی ، بیمارستان امام خمینی(ره) ارومیه.