بررسی اهمیت و جایگاه سبک یادگیری مشارکتی بر بهبود مهارت های اجتماعی دانش اموزان

امروزه آموزش مهارتهای تفکر و یادگیری از طریق روشهای فعال ضروری به نظر می رسد و این امر با تغییراتبنیادی روشهای یاددهی-یادگیری در مدارس میسر می گردد. یکی از روشهای نوین در تکنولوژی یادگیری روش یادگیری مشارکتی می باشد. استفاده از این شیوه یادگیری در مدارس و تدریس مشارکتی توسط معلم کمک میکند دانش آموزان ارتباط بهتری با هم داشته باشند. همچنین کمک میکند بهتر یاد بگیرند و برای یادگیری با یکدیگر در تعامل باشند و همکاری کنند. روش مشارکتی یک فرایند آموزشی است که می توان آن را در سطوح و پایه های متعدد و در قلمرو موضوعات مختلف اجرا کرد. هدف کلی این روش درگیر کردن فراگیران بطور فعال در تعاملات کلامی و همکاری می باشد. در این روش بنابر این گذاشته می شود که فراگیر یاد بگیرد که چگونه فکر کند و چگونه خود را ارزشیابی کند. در این روش، فراگیر انتقادات همسالان خود را می شنود و نسبت به وضع و حال خود بینش بیشتری پیدا می کند و درک و فهم خود را بوسیله شنیدن چگونگی درک و فهم دیگران گسترش می دهد. با توجه به اینکه رشد مهارتهای اجتماعی در ایجاد ارتباط با دیگران، ابراز عقاید و احساسات، همکاری، مسئولیت پذیری و رشد توانایی های دانش آموزان نقش بسزایی دارد. بنابراین هدف این مقاله تبیین اهمیت و جایگاه سبک یادگیری مشارکتی بر رشد مهارت های اجتماعی بوده است. لذا سوال اصلی پژوهش این است که جایگاه سبک یادگیری مشارکتی در بهبود رشد مهارت های اجتماعی چگونه است و به چه میزان بر این رشد تاثیر دارد و ان را بهبود می بخشد؟

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، دانش آموزان ، مهارت های اجتماعی ، یادگیری مشارکتی