جایگاه کتاب العده فی اصول الفقه اثر شیخ طوسی در آرای اصولی بزرگان اهل سنت
محل انتشار: پژوهشنامه مذاهب اسلامی، دوره: 9، شماره: 17
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 101
فایل این مقاله در 30 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MAZHB-9-17_016
تاریخ نمایه سازی: 10 مهر 1401
چکیده مقاله:
قرن پنجم در تاریخ تدوین اصول فقه اهل سنت عصر شکل گیری تدوینات اصولی جامع بر پایه مذاهب فکری مختلف است. از ویژگی های مهم این دسته از تالیفات نقل آرای اصولی بزرگان اصولی قرون پیشین همچون ابوعلی جبایی، فرزندش ابوهاشم، ابوعبدالله بصری، و قاضی عبدالجبار است که کتاب هایشان به دست ما نرسیده و برای شناخت آرایشان چاره ای جز مطالعه کتب اصولی نگاشته شده در قرون بعد، مخصوصا قرن پنجم، نداریم. در مذهب امامیه نیز قرن پنجم نقطه عطف به شمار می آید و زمان تدوین اصول فقه به صورت شامل و جامع است که در آنها منقولات بسیاری از اصولیان اهل سنت وجود دارد که می تواند منبعی برای شناخت اقوال این بزرگان در کنار سایر منابع اهل سنت به شمار رود، به ویژه آن دسته از علمایی که امکان دسترسی به تالیفاتشان در قرون بعد ناممکن شده است. در این مقاله با انتخاب کتاب العده فی اصول الفقه تالیف شیخ طوسی از کتب تالیف شده در قرن پنجم، و بررسی برخی مباحث این کتاب، که حاوی نقل آرای اصولیان اهل سنت است، کوشیده ایم از منظر مذکور به جایگاه این کتاب و آرای منقول در آن بنگریم.
نویسندگان
مهدی مصطفایی
دانشجوی دکتری فقه شافعی، دانشکده الاهیات دانشگاه تهران، تهران، ایران
جلال جلالی زاده
استادیار دانشکده الاهیات دانشگاه تهران، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :