تقویت ساختمانهای بتنی با میراگر جرمی غیرفعال، فعال و نیمه فعال

در گذشته تلاش های قابل توجهی، در جهت گسترش روش های کنترل غیرفعال برای کاهش پاسخ ساختمان ها تحت تحریکات زمین لرز ه قرار گرفته بود. از طرف دیگر روش های کنترل فعال بصورت بیشتری برای کاربرد در مهندسی عمران مورد امتحان قرار گرفته اند. در این مقاله قابلیت کنترل غیر فعال و کنترل فعال سازه ها با استفاده از میراگر جرمی تنظیم شونده، با کنترل نیمه فعال مقایسه می شود. همچنین از میراگر جرمی در یک ساختمان بتنی برای اتلاف انرژی استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که عملکرد کنترل فعال در کاهش پاسخ آشفتگی های ساختمان، بهتر از کنترل غیرفعال و نیمه فعال است.

کلیدواژه ها:

میراگر جرمی ، کنترل غیرفعال ، کنترل فعال ، کنترل نیمه فعال ، الگوریتم LQR