بررسی نقش آموزش و پرورش در شکل گیری هویت دانش آموزان

هویت در معنای لغوی یعنی حقیقت و ماهیت چیزی؛ هویت، پاسخ به سئوال چه کسی بودن و چگونه بودن است. اما در تعریف هویت می توان گفت که مجموعه خصوصیات و مشخصات اساسی اجتماعی، دینی، روانی، فرهنگی، فلسفی، زیستی و تاریخی همسان که به رسایی و روایی بر ماهیت گروه، به معنای همانندی اعضای آن با یکدیگر دخالت کند و آنها را در یک ظرف مکانی و زمانی معین به طور مشخص، قابل قبول و آگاهانه از سایر گروه ها و افراد متمایز سازد، هویت نام دارد. در همین راستا می دانیم که انقلاب اسلامی مردم ایران دارای اصول و مبانی مشخصی است که باید تحت عنوان هویت ملی، هویت دینی و هویت انسانی برای مردم به ویژه جوانان کشور تبیین و تعلیم گردد. تعلیم این مباحث از وظایف اصلی و راهبردی نظام آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران ذیل سند تحول بنیادین در دو بخش آموزش رسمی و غیر رسمی است که باید در آموزش چندساحتی شکل گیرد. در این پژوهش تلاش شده است که نقش دستگاه تعلیم و تربیت کشور را در آموزش و تبیین هویت ملی، هویت دینی و هویت انسانی جوانان دهه ۸۰ و ۹۰ که نسل های سوم و چهارم انقلاب اسلامی هستند را در دوره ۱۲ ساله تحصیلی در ۲ بخش آموزش رسمی و غیر رسمی بررسی کنیم و بدنبال پاسخ به این سوال هستیم که آموزش و پرورش چه نقشی در تعلیم هویت ملی، هویت دینی و هویت انسانی به دانش آموزان دارد؟.

کلیدواژه ها:

هویت ملی ، هویت دینی ، هویت انسانی ، آموزش و پرورش ، جوانان