بررسی رابطه دلبستگی به خدا و خودشفقتی مادران و مشکلات رفتاری کودکان پیش دبستانی

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه دلبستگی به خدا و خودشفقتی مادران و مشکلات رفتاری کودکان پیش دبستانی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مادران دارای کودک در بازه سنی پیش دبستانی در منطقه برخوار شهر اصفهان در سال ۹۸-۱۳۹۷ تشکیل دادند و نمونه ای از جامعه به حجم ۱۵۰ نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد.به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه دلبستگی به خدا(بک و مک دونالد ،۲۰۰۴)، پرسشنامه خودشفقتی(نف،۲۰۰۳) و مقیاس درجه بندی مشکلات رفتاری کودکان(کانرز،۱۹۷۸) استفاده شد.داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه با نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که بین دلبستگی به خدا در مادران و مشکلات رفتاری کودکان رابطه معناداری وجود دارد (p<۰/۰۵) و بین خودشفقتی مادران و مشکلات رفتاری کودکان رابطه معناداری یافت نشد(p<۰/۰۵). بنابراین می توان نتیجه گرفت که دلبستگی به خدا در مادران رابطه معناداری با مشکلات رفتاری کودکان دارد ولی بین خودشفقتی مادران با مشکلات رفتاری کودکان ارتباط معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

دلبستگی به خدا ، خودشفقتی ، مشکلات رفتاری ، مادران ، کودکان پیش دبستانی