تغییر اقلیم و مدیریت خشکیدگی جنگل های بلوط زاگرس

در سال های اخیر خشکیدگی درختان بلوط در جنگل های غرب یکی از مشکلات اساسی است. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل اثرگذار بر خشکیدگی درختان بلوط به صورت مروری انجام شده است. مهم ترین عوامل در خشکیدگی و زوال جنگل های بلوط شامل تغییرات اقلیمی کاهش بارندگی، افزایش دما و طول دوره خشک سالی)، آتش سوزی، گردوغبار، چرای بی رویه دام، بهره برداری نادرست، آفات و بیماری ها هستند. تغییرات اقلیمی، خشکسالی های پیاپی و گردوغبار باعث ضعیف شدن درختان بلوط شده است و این ضعف موجب حمله آفات و ایجاد خسارت به گونه بلوط ایرانی شده است. عوامل فیزیوگرافی (شیب، جهت جغرافیایی و ارتفاع از سطح دریا از دیگر عوامل موثر بر خشکیدگی بلوط است و در این ارتباط با افزایش شیب، درختان ضعیف می شوند. همچنین با افزایش ارتفاع از سطح دریا مقدار خشکیدگی نیز زیاد می شود. کمترین مقدار خشکیدگی در دامنه های شرقی و بیشترین آن در دامنه های جنوبی است. تنگ بودن تاج رابطه مستقیمی با پدیده زوال درخت دارد. بنابراین یک راه حل برای کنترل و جلوگیری از خشکیدگی درختان بلوط هرس تاج است. برای مدیریت و جلوگیری از زوال درختان بلوط می توان از تصاویر ماهوارهایی که به خوبی شدت نابودی درختان بلوط را نشان دهند، استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

بلوط ، پدیده زوال جنگل ، جنگل های غرب ایران ، خشکیدگی درخت.