مقایسه ی تاثیر روشهای آموزش معکوس و مستقیم بر خلاقیت و اضطراب ریاضی دانش آموزان ابتدایی شهرستان مبارکه

هدف از این پژوهش مقایسه روشهای آموزش معکوس و مستقیم بر خلاقیت و اضطراب ریاضی دانش آموزان ابتدایی شهرستان مبارکه بود. روش پژوهش بر اساس هدف از نوع کاربردی و روش اجرای تحقیق از نوع نیمهآزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان ابتدایی شهرستانمبارکه در سال تحصیلی ۱۴۰۰ - ۱۴۰۱ بودند. برای انتخاب افراد مورد آزمون از روش نمونه گیری هدفمند در دسترس استفاده شده است. ابزار پژوهش پرسشنامه خلاقیت محمدی یار و همکاران (۱۳۹۰) و پرسشنامه اضطراب ریاضی امیری (۱۳۹۳) بود. جلسات آموزش معکوس جاناتان برگمن و سمز (۱۳۹۶) در یازده جلسه ۴۵ دقیقه ای تنظیم شد. بررسی نرمال بودن توزیع متغیرها از آزمون کولموگروف–اسمیرنوف ، تحلیل کواریانس جهت بررسی معنی دار بودن تفاوت متغیرها و در انتها از نرم افزار PLS جهت بررسی رابطه بین متغیرهای مستقل و متغیر وابسته استفاده شد. نتایج نشان داد که معنادار شدن شاخصهای آزمون چند متغیره یعنی لامبدایویلکز، اثر هاتلینگ، بزرگترین ریشه اختصاصی روی و اثر پیلایی(p < ۰/۰۵، (F=۱۲۳/۸۶۳ موید این موضوعاست که به احتمال ۸۱ درصد آموزش معکوس بر روی خلاقیت و اضطراب ریاضی دانش آموزان در گروه آزمون تاثیر دارد. توان آماری برابر با ۸۸ است.

کلیدواژه ها:

آموزش معکوس ، آموزش مستقیم ، خلاقیت ، اضطراب ریاضی