بررسی فعالیت ضد میکروبی پپرین جدا شده از فلفل سیاه بر روی استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از حلق و بینی

به دلیل مقاومت روزافزون باکتری­های بیماری­زا به آنتی­بیوتیک­های رایج، محققین در پی یافتن عوامل ضد میکروبی با منشاء گیاهی به عنوان داروهای جایگزین می­باشند. هدف از این مطالعه بررسی فعالیت ضد میکروبی پپرین جدا شده از فلفل سیاه بر روی استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از حلق و بینی است. نمونه­برداری از نواحی حلق و بینی بیماران انجام و تعداد ۹ سویه استافیلوکوکوس اورئوس جدا و خالص­سازی گردید. حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) در شش غلظت با روش رقیق­سازی در محیط مایع بر روی باکتری تعیین شده حساسیت سویه­ها به چند آنتی­بیوتیک با روش استاندارد دیسک دیفیوژن کربی- بائر بیوگرام ارزیابی گردید. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که کمترین غلظت مهارکنندگی برابر با ۸ میکروگرم بر میلی­لیتر بوده است که یک سویه مهار شده است در حالی که بیشترین غلظت ۵۱۲ میکروگرم / میلی گرم بوده که یک سویه مهار شده است. استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده بیشترین مقاومت به تری­متوپریم (۸/۸۸%)، آمپی­سیلین (۷/۷۷%)، تتراسیکلین (۷/۷۷%)، اریترومایسین(۶/۶۶%) و سفتازیدیم (۲/۲۲%) بوده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که پیپرین موجود در فلفل سیاه دارای اثر مهاری بسیار قوی بر روی باکتری­های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از حلق و بینی دارد.

کلیدواژه ها:

پیپرین ، استافیلوکوکوس اورئوس ، الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی