مسیریابی وسایل نقلیه امدادرسان برای مقابله با بلایا در یک زنجیره تامین بشردوستانه

زمینه و هدف: تصمیم گیری به منظور تخصیص بهینه مسیر برای وسایل نقلیه امدادی، بر موفقیت واکنش در بلایا و همچنین، امنیت قربانیان تاثیر می گذارد. در این مقاله یک مدل بهینه سازی چند هدفه برای تعیین مسیر وسایل نقلیه در پاسخ به تدارکات امداد بشردوستانه پیشنهاد می گردد. روش: دو تابع هدف برای بهبود کارایی و اثربخشی فرموله شده است. هدف اول، به حداقل رساندن کل هزینه های هر مسیر می باشد. هدف دوم، به حداقل رساندن کل زمان تعمیرات وسایل نقلیه برای امدادرسانی مجدد به قربانیان از تمام مناطق آسیب می باشد. برای حل مدل پیشنهادی از روش محدودیت اپسیلون[۱] (EC) استفاده شده است. یافته ها: قابلیت کاربرد مدل پیشنهادی از طریق مطالعه موردی نشان داده شده است. نتایج به دست آمده از حل مدل پیشنهادی با طرح مسیریابی موجود مقایسه می شود. مقایسه ها نشان می دهد که نتایج به دست آمده از حل مدل پیشنهادی، مناسب تر از برنامه های مسیریابی فعلی است. نتیجه گیری: علاوه بر این، نتایج این مطالعه می تواند مزیتی برای تصمیم گیرندگان به منظور در نظر گرفتن استراتژی های مناسب برای واکنش به بلایا فراهم نماید. [۱] Epsilon constraint (EC)

کلیدواژه ها:

disasters ، allocation ، routing ، epsilon constraints ، بلایا ، تخصیص ، مسیریابی ، اپسیلون محدودیت